stehlen

Duits

Komt van het Middelhoogduitse steln, dat weer van het Oudhoogduitse stelan komt. De herkomst van dit Oudhoogduitse woord is onbekend.

stehlen

overgankelijk stelen
«Schon in der Bibel steht geschrieben: „Du sollst nicht stehlen“.»
In de bijbel staat geschreven: "Gij zult niet stelen".
overgankelijk (overdrachtelijk) iemand van iets beroven
«Ihr Baby hatte ihnen den Schlaf gestohlen.»
Hun baby had ze van hun slaap beroofd.

«Aber die Touristen sollen nur ja nicht aufgehalten werden von dem alten Mann. [...] Die Chancen, dass er einem Fremden die Zeit stehlen könnte, sind also gering.^[1]»
Maar de toeristen zullen vooral niet door de oude man tegengehouden worden. [...] De kans dat hij een vreemdeling tijd zou kunnen kosten, is dus gering.
wederkerend zich in het geheim en onbemerkt van een oord, plek, plaats verwijderen
«Die Kinder stahlen sich aus dem Haus.»
De kinderen slopen uit het huis.
wederkerend (overdrachtelijk) komen opdagen of ontstaan
«Man sah, wie sich ein Lächeln auf ihr Gesicht stahl.»
Men zag hoe een glimlach op haar gezicht ontstond.

(spreektaal) dem lieben Gott den Tag stehlen of den lieben Gott die Zeit stehlen

(spreektaal) jemandem gestohlen bleiben können of (zelden ook) jemandem gestohlen werden können

(spreektaal) jemandem die Schau / Show stehlen

(spreektaal) mit jemandem Pferden stehlen können

(spreektaal) silberne Löffel stehlen

(spreektaal) stehlen wie ein Rabe

(spreektaal) wie eine Elster stehlen

(verouderd) Wenn der Affe stehlen will, stellt er eine Schildwache auf.

Wer lügt, der stiehlt.

Woher nehmen und nicht stehlen? of Woher nehmen, wenn nicht stehlen?

Met betrekking tot iets dat iemand niet heeft en wat iemand zich niet veroorloven kan.