[go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

palaveren

Uit WikiWoordenboek
  • pa·la·ve·ren

palaveren [1]

stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
palaveren
palaverde
gepalaverd
zwak -d volledig
  1. langdurig overleggen of onderhandelen
    • Het is lastig praten over humanitaire hulp als de regering het ‘respectloos’ vindt dat je naar de zwaarst getroffen streken gaat. Na uren palaveren mocht het dan toch, uit angst voor kwalijke publiciteit wellicht. [2] 
    • Volgens Christos Tsirogiannis, een kunstexpert van de Universiteit van Glasgow die zich met roofkunst bezighoudt, is dit de eerste keer dat de UNESCO iets 'actief' onderneemt om de internationale smokkel van kunstobjecten tegen te gaan. De organisatie heeft het altijd erg bij theoretisch palaveren gehouden, meent de expert. [3] 
  2. langdurig spreken, oreren
64 % van de Nederlanders;
93 % van de Vlamingen.[4]
  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. de Standaard ZATERDAG 24 JUNI 2017
  3. Volkskrant Yannick Verberckmoes 19 februari 2016
  4. Bronlink geraadpleegd op 28 april 2020 Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be