louper
Uiterlijk
louper
- (spreektaal) missen, mislopen [1]
- (spreektaal) verknoeien, verprutsen
- «J’ai loupé mon permis à cause d’une mauvaise manœuvre.»
- Ik heb mijn rijbewijs niet gehaald vanwege een verkeerde verrichting. [1]
- «J’ai loupé mon permis à cause d’une mauvaise manœuvre.»
- IPA: /lɒʊpɐ/ (Etsbergs)
louper m
enkelvoud | meervoud | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | |
nominatief | louper | - | löjperke | - | louperer | - | löjperkes | - |
genitief | loupers | - | löjperkes | - | louperer | - | löjperkes | - |
locatief | louperes | - | loupereske | - | louperese | - | loupereskes | - |
datief | loupere | - | löjperke | - | louperer | - | löjperkes | - |
accusatief | louper | - | löjperke | - | louperer | - | löjperkes | - |