kwijlen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kwijlen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈkwɛilə(n) / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• kwij·len

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
kwijlen	kwijlde	gekwijld
zwak -d	volledig

Werkwoord

kwijlen

1. inergatief een vloed van speeksel onwillekeurig uit de mond laten lopen

   • De hond kwijlde bij het zien van het voedsel. 

2. inergatief (figuurlijk) zich overdreven verlangend gedragen

   • In de enorme winkel stonden hobbyisten te kwijlen bij de nieuwste drones. 

3. overgankelijk onwillekeurig uit de mond laten lopen

   • Doordat de verdoving nog niet helemaal was uitgewerkt kwijlde ze wat koffie op haar jurk. 

Vertalingen

    1. een vloed van speeksel onwillekeurig uit de mond laten lopen   

Duits: sabbern (de), geifern (de) Engels: slaver (en)

Frans: baver (fr) Spaans: babear (es)

Gangbaarheid

• Het woord kwijlen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kwijlen" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.