[go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

holde

Uit WikiWoordenboek
  • hol·de
vervoeging van
hollen

holde

  1. enkelvoud verleden tijd van hollen
    • Ik holde. 
    • Jij holde. 
    • Hij, zij, het holde. 


  • hol·de
vervoeging
onbepaalde wijs holde
tegenwoordige tijd holder
verleden tijd holdt
voltooid
deelwoord
holdt
onvoltooid
deelwoord
holdende
lijdende vorm holdes
gebiedende wijs hold
vervoegingsklasse onregelmatig
opmerking

holde

  1. onovergankelijk houden
  2. onovergankelijk uithouden, tegenhouden, verdragen
    «Hvordan var det mulig for nordmennene å holde Hegra festningen i hele 25 dager mot tyskerne?»
    Hoe was het mogelijk voor de Noren om het Hegra-fort voor een totaal van 25 dagen tegen de Duitsers te weren?
  • holde adskilt / holde atskilt
gescheiden houden
  • holde adskilt hverandre / holde atskilt hverandre
van elkaar gescheiden houden
  • holde avstemning
een stemming houden

holde av

  1. onovergankelijk voor iets zorgen, reserveren
    «Noe tid må Nilsson holde av til sine svenske kunder.»
    Nilsson moet wat tijd reserveren voor zijn Zweedse klanten.

holde tett

  1. onovergankelijk stilhouden, zwijgen
    «Fram til nå har de valgt å holde tett om funnet.»
    Tot nu toe hebben ze ervoor gekozen om te zwijgen over de ontdekking.

holde til

  1. onovergankelijk (mensen) gevestigd zijn, wonen
    «Han holder til på Geulle.»
    Hij is gevestigd in Geulle.
  2. onovergankelijk (een bedrijf of praktijk) liggen
    «Sin praksis holder til på Neerbeek.»
    Zijn praktijk is gelegen in Neerbeek.


  • hol·de
vervoeging
onbepaalde wijs holde
holda
tegenwoordige tijd holdar
verleden tijd holda
voltooid
deelwoord
holda
onvoltooid
deelwoord
holdande
lijdende vorm holdast
gebiedende wijs hold
holda
vervoegingsklasse holde
opmerking Klasse 1 zwak

holde seg

  1. wederkerend aankomen, in gewicht toenemen


  • IPA: /ɦɔldɛ/
  • hol·de

holde

  1. vocatief enkelvoud van hold