exploreren

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
exploreren	explorerend
exploratie	geëxploreerd

Uitspraak

• Geluid:  exploreren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ex·plo·re·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘doorzoeken (van gebied)’ voor het eerst aangetroffen in 1623
• Naamwoord van handeling van het Franse explorer (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
exploreren	exploreerde	geëxploreerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

exploreren

1. overgankelijk een onbekend gebied verkennen

   • De bodem van die zee is nog niet goed geëxploreerd wat betreft de mogelijke olie- en gasvoorraden. 

Verwante begrippen

• nagaan, onderzoeken, uitzoeken, vorsen, bestuderen

Afgeleide begrippen

• explorateur, exploratie, explorator, exploratrice

Vertalingen

    1.   

Engels: examine (en), explore (en), investigate (en), research (en) Frans: explorer (fr)

Spaans: examinar (es), explorar (es)

Gangbaarheid

• Het woord exploreren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "exploreren" herkend door:

96 %	van de Nederlanders;
95 %	van de Vlamingen.