eques
Uiterlijk
eques m
- ruiter
- (politiek) "ridder", iemand die behoorde tot de lagere rang binnen de toplaag van de Romeinse samenleving
- (Laatlatijn) (schaak) paard
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | eques | equitēs |
genitief | equitis | equitum |
datief | equitī | equitibus |
accusatief | equitem | equitēs |
vocatief | eques | equitēs |
ablatief | equite | equitibus |