deuk

Nederlands

wel erg grote deuk in auto

Uitspraak

• Geluid:  deuk    (hulp, bestand)
• IPA: /døk/

Woordafbreking

• deuk

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	deuk	deuken
verkleinwoord	deukje	deukjes

Zelfstandig naamwoord

de deuk v / m

1. vervorming van het oppervlak van een voorwerp in de vorm van een put of uitholling, meest veroorzaakt door botsing met een ander voorwerp

   • Dat auto-ongeluk veroorzaakte gelukkig alleen een paar deukjes. 

2. (figuurlijk) psychologische schade

   • Door die nederlaag liep zijn eigendunk een flinke deuk op. 

   ▸ De abrupte overgang van de woestijn naar de hoge Sierra kwam onverwacht hard aan. Drie dagen na het verlaten van Kennedy Meadows was ik Mount Whitney op geklommen waar ik een nacht in het noodweer op de top moest doorbrengen. Dit zware weer had voor een flinke deuk in mijn zelfvertrouwen gezorgd en had duidelijk sporen bij me achtergelaten.

3. een slappe lach

   • Toen ik dat hoorde, lag ik in een deuk! 

Synoniemen

• [1]: bluts

Vertalingen

    1. vervorming van het oppervlak van een voorwerp in de vorm van een put of uitholling, meest veroorzaakt door botsing met een ander voorwerp   

Deens: bule (da), g; bulk (da), g Duits: Beule (de), v; Delle (de), v Faeröers: bukla (fo) IJslands: beygla (is), v

Noors: bulk (no), m Nynorsk: bulk (nn), m Zweeds: (in hard materiaal) buckla (sv), g (in week materiaal) bula (sv), g

    2. psychologische schade   

Duits: Dachschaden (de), m

    3. een slappe lach   

Werkwoord

vervoeging van
deuken

deuk

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van deuken
   

   • Ik deuk. 

2. gebiedende wijs van deuken
   

   • Deuk! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van deuken
   

   • Deuk je? 

Gangbaarheid

• Het woord deuk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "deuk" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.