beroerte
Uiterlijk
- be·roer·te
- In de betekenis van ‘verlamming door bloeduitstorting in de hersenen’ voor het eerst aangetroffen in 1667 [1]
- Naamwoord van handeling van beroeren met het achtervoegsel -te [2]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | beroerte | beroerten, beroertes |
verkleinwoord |
de beroerte v
- (medisch) een acute beschadiging van de hersenen die veroorzaakt wordt door een bloeduitstorting in de hersenen
1. een acute beschadiging van de hersenen die veroorzaakt wordt door een bloeduitstorting in de hersenen
- Het woord beroerte staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "beroerte" herkend door:
100 % | van de Nederlanders; |
99 % | van de Vlamingen.[5] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "beroerte" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ beroerte op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Hoofdpagina beroerte.info
- ↑ NRC Theo Toebosch 11 mei 2018 Rijksmuseum van Oudheden: 200 jaar graven naar schatten in de grond
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be