asymptot
Uiterlijk
- a·symp·tot
- Ontleend aan het Neolatijnse asymptotus, van het Oudgriekse ἀσύμπτωτος ("die niet kan samenvallen").
asymptot g
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | asymptot | asymptoten | asymptoter | asymptoterna |
genitief | asymptots | asymptotens | asymptoters | asymptoternas |