[go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

Wimbledon 1913

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wimbledon Championships 1913
Wimbledon 1913
Editie 1913 (37e editie)
Stad, land WimbledonVerenigd Koninkrijk
Locatie Worple Road
All England Lawn Tennis and Croquet Club
Datum 23 juni - 4 juli
Auspiciën ILTF
Categorie grandslamtoernooi
Deelnemers 117MS, 43VS, 49MD, 21VD, 41X
Ondergrond gras, buiten
Winnaars
Mannenenkel Vlag van Nieuw-Zeeland Anthony Wilding
Vrouwenenkel Vlag van Verenigd Koninkrijk Dorothea Douglass-Chambers
Mannendubbel Vlag van Verenigd Koninkrijk Herbert Barrett
Vlag van Verenigd Koninkrijk Charles Dixon
Vrouwendubbel Vlag van Verenigd Koninkrijk Dora Boothby
Vlag van Verenigd Koninkrijk Winifred McNair
Gemengd dubbel Vlag van Verenigd Koninkrijk Agnes Tuckey
Vlag van Verenigd Koninkrijk Hope Crisp
Vorige: 1912     Volgende: 1914
Portaal  Portaalicoon   Tennis

De 37e editie van het Britse grandslamtoernooi, Wimbledon 1913, werd gehouden van maandag 23 juni tot en met vrijdag 4 juli 1913. Voor de vrouwen was het de 30e editie van het Britse graskampioenschap. Het toernooi werd gespeeld op de toenmalige locatie aan de Worple Road bij de All England Lawn Tennis and Croquet Club in de wijk Wimbledon van de Britse hoofdstad Londen.

Zoals toen gebruikelijk was, speelden de spelers om de titelverdediger uit te dagen in de finale "challenge round". In het vrouwendubbel en gemengddubbel werd de challenge round niet toegepast.

Voor eerste maal waren het vrouwendubbel en het gemengddubbel onderdeel van het programma.

Belangrijkste uitslagen

[bewerken | brontekst bewerken]

Mannenenkelspel
Finale: Anthony Wilding (Nieuw-Zeeland) won van Maurice McLoughlin (Verenigde Staten) met 8–6, 6–3, 10–8 [1]

Vrouwenenkelspel
Finale: Dorothea Douglass-Chambers (Verenigd Koninkrijk) won van Winifred McNair (Verenigd Koninkrijk) met 6–0, 6–4 [2]

Mannendubbelspel
Finale: Herbert Barrett (Verenigd Koninkrijk) en Charles Dixon (Verenigd Koninkrijk) wonnen van Heinrich Kleinschroth (Duitsland) en Friedrich Rahe (Duitsland) 6–2, 6–4, 4–6, 6–2 [3]

Vrouwendubbelspel
Finale: Dora Boothby (Verenigd Koninkrijk) en Winifred McNair (Verenigd Koninkrijk) wonnen van Charlotte Cooper-Sterry (Verenigd Koninkrijk) en Dorothea Douglass-Chambers (Verenigd Koninkrijk) met 4-6, 2-4, opgave [4]

Gemengd dubbelspel
Finale: Agnes Tuckey (Verenigd Koninkrijk) en Hope Crisp (Verenigd Koninkrijk) wonnen van Ethel Larcombe (Verenigd Koninkrijk) en James Cecil Parke (Verenigd Koninkrijk) met 3–6, 5–3 opgave [5]

Een juniorentoernooi werd voor het eerst in 1947 gespeeld.