Waterzuring

Waterzuring
Taxonomische indeling
Rijk:	Plantae (Planten)
Stam:	Embryophyta (Landplanten)
Klasse:	Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:	Bedektzadigen
Clade:	'nieuwe' Tweezaadlobbigen
Clade:	Geavanceerde tweezaadlobbigen
Orde:	Caryophyllales
Familie:	Polygonaceae (Duizendknoopfamilie)
Geslacht:	Rumex (Zuring)
Soort
	Rumex hydrolapathum; Huds. (1778)
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
	Waterzuring op Wikispecies
Portaal	Biologie

Waterzuring (Rumex hydrolapathum) is een vaste plant die behoort tot de duizendknoopfamilie (Polygonaceae), die van nature voorkomt in Europa. De plant komt voor aan de oevers bij zoet oppervlaktewater, in rietkragen, zeggemoerassen en uiterwaarden.

Kenmerken

De plant wordt tot 1,5 m hoog en behoort hiermee tot de grootste inheemse zuringsoorten.

De waterzuring heeft een korte niet vertakkende, horizontale wortelstok. De wortelbladeren zijn bijna een meter lang, leerachtig en lancetvormig. De roodbruine vruchtkleppen (binnenste bloemdekbladen die later het nootje omvatten) zijn driehoekig en iets langer dan breed. Alle drie de kleppen dragen een knobbel. De vrucht is een nootje.

Waterzuring is een belangrijke waardplant voor de grote vuurvlinder (Lycaena dispar). In duinplassen komt op de waterzuring de bruine zuringsnuittor (Lixus barbane) voor.

Toepassingen

Vroeger werd de plant in het voorjaar gebruikt als bron van vitamine C.

Externe link

Waterzuring (Rumex hydrolapathum) op SoortenBank.nl (gearchiveerd) (gebaseerd op de Heukels²³, dit is de voorlaatste uitgave)

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Rumex hydrolapathum op Wikimedia Commons.