[go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

The Songs Lennon and McCartney Gave Away

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
The Songs Lennon and McCartney Gave Away
Verzamelalbum van Verschillende artiesten
Uitgebracht 1971
18 April 1979 (heruitgave)
Opgenomen 1963–1969 (één nummer op de heruitgave 1973)
Genre Rock
Duur 46:42
Label(s) Music for Pleasure , EMI
Producent(en) verschillend
Portaal  Portaalicoon   Muziek

The Songs Lennon and McCartney Gave Away was een conceptalbum én verzamelalbum met een reeks liedjes van John Lennon en Paul McCartney, die zijn opgenomen door andere artiesten dan The Beatles. Op de eerste versie van het album, uit 1971, staan alleen liedjes die in de jaren zestig van de 20e eeuw zijn opgenomen en niet door The Beatles zelf op de plaat zijn gezet. Dus wel Like Dreamers Do van The Applejacks, dat weliswaar ook door The Beatles is opgenomen, maar in die versie pas in 1995 werd uitgebracht, maar niet Got to Get You into My Life van Cliff Bennett and the Rebel Rousers, want dat nummer stond op het Beatles-album Revolver.

The Songs Lennon and McCartney Gave Away verscheen op Music for Pleasure, een sublabel van de EMI Group. In 1979 verzorgde EMI zelf een heruitgave, waarop één nummer was toegevoegd: I'm the Greatest, een liedje geschreven door John Lennon voor Ringo Starr en uitgebracht in 1973. Daarmee werd de oorspronkelijke opzet, een verzameling liedjes uit de jaren zestig, wel geweld aangedaan.

John Lennon and Paul McCartney begonnen al in de late jaren vijftig samen liedjes te schrijven. Al vroeg kwamen ze overeen dat ze alle liedjes op hun beider naam zouden zetten, ook al had maar een van hen het geschreven. Een groot aantal van hun liedjes werd door hun groep The Beatles opgenomen. Toen The Beatles populair waren geworden, kregen zij of hun manager Brian Epstein veel verzoeken van andere artiesten of die een liedje van het zo succesvolle duo mochten opnemen. Lennon en McCartney voldeden regelmatig aan zo’n verzoek.

Soms gaven ze toestemming om een nummer van een album op te nemen (een voorbeeld is Do You Want to Know a Secret van het album Please Please Me, dat werd opgenomen door Billy J. Kramer with The Dakotas en in die versie een hit werd). Andere keren namen The Beatles een nummer op, maar waren ze niet tevreden over het resultaat. Dan gaven ze het weg aan een artiest bij wie het beter paste. Zo mocht P.J. Proby het nummer That Means a Lot opnemen; de versie van The Beatles zelf bleef in portefeuille tot 1996. Het kon ook gebeuren dat The Beatles al direct een liedje niet in hun repertoire vonden passen. Een enkele keer schreven Lennon en McCartney een nummer speciaal voor een bevriende artiest. De grens tussen die twee is moeilijk te trekken. From a Window van Billy J. Kramer with The Dakotas is een voorbeeld van een liedje dat The Beatles nooit zelf hebben opgenomen.

The Songs Lennon and McCartney Gave Away bevat alleen nummers die wel door The Beatles zijn opgenomen, maar pas ver na de jaren zestig uitgebracht, of die helemaal niet door The Beatles zijn opgenomen. Bovendien zijn de nummers allemaal verschenen als single, zij het in één geval als B-kant.

Niet elk liedje op dit album deed het even goed. A World without Love van Peter & Gordon haalde de eerste plaats in zowel het Verenigd Koninkrijk als de Verenigde Staten, maar Love of the Loved van Cilla Black kwam niet verder dan een 35e plaats in de UK Singles Chart. Een liedje van Lennon en McCartney was dus geen garantie voor succes.

The Songs The Beatles Gave Away

[bewerken | brontekst bewerken]

Er bestaat een cd Hello Goodbye: Songs The Beatles Gave Away uit 2007 met twaalf liedjes die allemaal ook op The Songs Lennon and McCartney Gave Away staan, maar dan gecoverd door weinig bekende artiesten.

De nummers op de heruitgave van 1979

[bewerken | brontekst bewerken]

Het enige liedje dat op de heruitgave van 1979 is toegevoegd, is I'm the Greatest, geschreven door John Lennon voor Ringo Starr en uitgebracht in 1973.

Kant Volgnr. Nummer Artiest Duur Uitgebracht in Bijzonderheden
1 1 I'm the Greatest Ringo Starr 3.23 1973 Geschreven door John Lennon
2 One and One Is Two The Strangers with Mike Shannon 2.11 1964 Versie van The Beatles zelf alleen als bootleg
3 From a Window Billy J. Kramer with The Dakotas 1.58 1964
4 Nobody I Know Peter & Gordon 2.29 1964
5 Like Dreamers Do The Applejacks 2.37 1964 Versie van The Beatles zelf op Anthology 1
6 I'll Keep You Satisfied Billy J. Kramer with The Dakotas 2.05 1963
7 Love of the Loved Cilla Black 2.02 1963 Versie van The Beatles zelf alleen als bootleg
8 Woman Peter & Gordon 2.26 1966 Geschreven door Paul McCartney onder het pseudoniem Bernard Webb[1]
9 Tip of My Tongue Tommy Quickly and The Remo Four 2.06 1963 Wel opgenomen door The Beatles, maar die opname is vermoedelijk verloren gegaan
10 I'm in Love The Fourmost 2.08 1963 Versie van The Beatles zelf op The Beatles Bootleg Recordings 1963
2 1 Hello Little Girl The Fourmost 1:52 1963 Versie van The Beatles zelf op Anthology 1
2 That Means a Lot P.J. Proby 2.33 1965 Versie van The Beatles zelf op Anthology 2
3 It's for You Cilla Black 2.21 1964
4 Penina Carlos Mendes 2.36 1969 Geschreven door Paul McCartney[2]
5 Step Inside Love Cilla Black 2.21 1968 Versie van The Beatles zelf op Anthology 3
6 A world without love Peter & Gordon 2.38 1964
7 Bad to Me Billy J. Kramer with The Dakotas 2.18 1963 Versie van The Beatles zelf op The Beatles Bootleg Recordings 1963
8 I don't want to see you again Peter & Gordon 1.59 1964
9 I'll Be on My Way Billy J. Kramer with The Dakotas 2.18 1963 B-kant van Do You Want to Know a Secret.
Live-versie van The Beatles zelf op Live at the BBC
10 Catcall The Chris Barber Band 3.04 1967 Instrumentaal nummer van Paul McCartney. Op het eind zijn wat stemmen te horen, waaronder die van Paul
  1. Het pseudoniem was een test om te zien of een liedje van McCartney ook zonder bekende naam succes zou hebben. Al binnen twee weken was echter uitgelekt wie het liedje geschreven had.
  2. McCartney schreef Penina tijdens een verblijf in het hotel Penina aan de Algarve in december 1968. Het nummer werd eerst opgenomen door de Portugese groep Jotta Herre, de huisband van het hotel, en een maand later door de Portugese zanger Carlos Mendes.
[bewerken | brontekst bewerken]