Spezia Calcio
| Spezia Calcio | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||
| Naam | Spezia Calcio | |||||
| Bijnaam | 'Aquilotti (Adelaars) | |||||
| Opgericht | 10 oktober 1906, 1954, 1995, 2008 | |||||
| Stadion | Stadio Alberto Picco, La Spezia | |||||
| Capaciteit | 11.676 | |||||
| Voorzitter |  Nicolò Peri
| |||||
| Eigenaar |  Robert Platek
| |||||
| Sportief directeur | Stefano Melissano
| |||||
| Trainer | Luca D'Angelo
| |||||
| Competitie | Serie B | |||||
| Website | Officiële website | |||||
| ||||||
| Geldig voor 2024/25 | ||||||
| ||||||
Spezia Calcio is een Italiaanse voetbalclub uit La Spezia, Liguria.
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]Ontstaan
[bewerken | brontekst bewerken]De club werd in 1906 opgericht als Sport Club Spezia en speelde in regionale competities tot 1929 toen de club kampioen werd in de I Divisione Girone A en naar de Serie B promoveerde. In 1933 werd de club daar vierde en degradeerde twee jaar later naar de Serie C. Spezia ging nog een keer op en neer tussen Serie B en Serie C.
Scudetto 1943/44
[bewerken | brontekst bewerken]In seizoen 1943/44 werd Spezia kampioen van Italië. Door de Tweede Wereldoorlog besloot de Italiaanse voetbalbond de competitie op te splitsen in regionale competities. Spezia zat in groep D met Suzzara, Fidenza, Busseto en Parma. Spezia werd groepswinnaar en had zelfs een wedstrijd minder gespeeld dan de nummer 2 Suzzara. In de tweede ronde werd de club ingedeeld bij Carpi, Modena en opnieuw Suzzara. Spezia verloor van Carpi en won 5 van de 6 wedstrijden. De volgende halte was Bologna FC, nadat Spezia 1-0 voorkwam schopten de supporters van Bologna keet waardoor de wedstrijd stil werd gelegd en Spezia een 2-0-overwinning kreeg. Door omstandigheden werd de terugwedstrijd niet gespeeld en mocht Spezia naar de finale om het Italiaanse landskampioenschap. De tegenstanders in de finale waren AC Venezia en AC Torino. Spezia speelde 1-1 gelijk tegen Venezia en won met 2-1 van Torino. Torino won met 5-2 van Venezia en Spezia mocht zich kampioen kronen. Maar door de oorlogstijd en omdat de competitie maar voor een beperkt aantal clubs was zag de Italiaanse bond dit niet als een officiële titel. In 2002 kende de bond eindelijk de titel (scudetto) toe aan de club alhoewel deze meer een decoratie is dan een officiële titel.
Liftploeg
[bewerken | brontekst bewerken]Na de oorlog speelde de club in de Serie B tot 1951 en onderging toen 3 degradaties op rij. In 1958 keerde Spezia terug naar de Serie C en kon daar 4 jaar standhouden. Na 4 jaar Serie D werd de club kampioen en kon nu lange tijd in de Serie C spelen. In het seizoen 1978/79 veranderde de naam van die reeks in Serie C1 en dat jaar degradeerde Spezia naar de Serie C2, keerde meteen terug en degradeerde opnieuw in 1981. Van 1986 tot 1997 speelde Spezia opnieuw in de Serie C1 en maakte enkel in 1989 kans op promotie naar Serie B.
Vooruitgang
[bewerken | brontekst bewerken]In 2000 werd Spezia kampioen en keerde terug naar de Serie C1 en draaide nu mee in de top en werd vicekampioen in 2002. Na enkele plaatsen in de subtop won de club de Coppa Italia Serie C (bekercompetitie voor clubs in de Serie C1 en C2). In 2005/06 werd de club kampioen en keerde na een afwezigheid van 55 jaar terug naar de Serie B. Na enkele jaren in de derde divisie te hebben gespeeld, promoveerde het in seizoen 2012/13 weer terug naar de Serie B. 20 augustus 2020 promoveerden zij naar de Serie A. Waar zij tot en met het seizoen van 2022/23 actief waren. In dat seizoen eindigde de club als 17e, met evenveel punten als Hellas Verona. Echter verloor Spezia de play-out wedstrijd tegen Verona met 1-3. Zodoende degradeerde de club terug naar het tweede niveau.
Naamsveranderingen
[bewerken | brontekst bewerken]- 1906 - Opgericht als SC Spezia
- 1911 - FBC Spezia
- 1935 - AC Spezia
- 1954 - AC Spezia-Arsenal
- 1955 - FBC Spezia 1906
- 1986 - AC Spezia
- 1995 - Spezia Calcio
Erelijst
[bewerken | brontekst bewerken]- 1943/44 (decoratie)
- 2005/06
Eindklasseringen (grafisch)
[bewerken | brontekst bewerken]Eindklasseringen
[bewerken | brontekst bewerken]| Seizoen | Competitie | Niveau | Eindstand | Coppa Italia | Opmerking |
|---|---|---|---|---|---|
| 2000/01 | Serie C1 Girone A | III | 5 | -- | |
| 2001/02 | 2 | -- | |||
| 2002/03 | 6 | 4e groep 2 | |||
| 2003/04 | 6 | -- | |||
| 2004/05 | 7 | -- | |||
| 2005/06 | 1 | 1e ronde | |||
| 2006/07 | Serie B | II | 19 | 1e ronde | winnaar play-outs > Hellas Verona: 2-1 |
| 2007/08 | 21 | 1e ronde | Failliet | ||
| 2008/09 | Serie D Girone A | V | 1 | -- | |
| 2009/10 | Lega Pro Seconda Divisione Girone A | IV | 2 | 1e ronde | winnaar promotieserie > AC Legnano: 3-2 |
| 2010/11 | Lega Pro Prima Divisione Girone A | III | 6 | 1e ronde | |
| 2011/12 | Lega Pro Prima Divisione Girone B | 1 | 2e ronde | ||
| 2012/13 | Serie B | II | 13 | 3e ronde | |
| 2013/14 | 8 | 8e finale | 1e ronde promotieserie | ||
| 2014/15 | 5 | 3e ronde | 1e ronde promotieserie; Ligatopscorer ex aequo Andrea Catellani: 19 | ||
| 2015/16 | 7 | kwartfinale | halve finale promotieserie | ||
| 2016/17 | 8 | 8e finale | 1e ronde promotieserie | ||
| 2017/18 | 10 | 3e ronde | |||
| 2018/19 | 6 | 3e ronde | 1e ronde promotieserie | ||
| 2019/20 | 3 | 3e ronde | winnaar promotieserie > Frosinone Calcio: 1-1 | ||
| 2020/21 | Serie A | I | 15 | kwartfinale | |
| 2021/22 | 16 | 2e ronde | |||
| 2022/23 | 18 | 3e ronde | verliezer play-out > Hellas Verona: 1-3 | ||
| 2023/24 | Serie B | II | 15 | 2e ronde | |
| 2024/25 | . | 1e ronde |
Bekende (oud-)spelers
[bewerken | brontekst bewerken]
Massimo Agostini- Enrico Albertosi
- Sergio Battistini
- Roberto Bordin
- Sergio Borgo
Josip Brezovec- Renato Buso
- Dario Čanađija
- Riccardo Carapellese
- Daniele Carnasciali
- Mario Castellazzi
- Eusebio Castigliano
- Antonini Čulina
- Niko Datković
- Vincenzo Fiorillo
Dorin Goian
Davor Jozić- Fabrizio Lorieri
- Andrea Mazzantini
- Mato Miloš
- Luca Mondini
- Stefano Okaka
Goran Pandev- Giuseppe Pillon
- Fausto Salsano
- Luciano Spalletti
Alen Stevanović- Cristian Zaccardo
Jeroen Zoet
Julian Chabot
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]
· 
· 
1 Sarr ·
2 Wiśniewski ·
4 Ferrer ·
5 Esposito ·
6 Degli Innocenti ·
7 Elia ·
8 Nagy ·
9 Esposito ·
11 Falcinelli ·
13 Reca ·
17 Čolak ·
20 Di Serio ·
22 Crespi ·
25 Bandinelli ·
27 Soleri ·
29 Cassata ·
31 Aurelio ·
32 Vignali ·
37 Matějů ·
55 Hristov 
·
66 Gori ·
77 Bertola ·
80 Kouda ·
82 Djankpata ·
Coach: D'Angelo
· ·