[go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

Shenyang J-15

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Shenyang J-15
Algemeen
Fabrikant Shenyang Aircraft Corporation
Rol Luchtoverwicht
Bemanning 1 of 2
Varianten J-15S (tweezit)
J-15D (ECM)
Status
Eerste vlucht 31 augustus 2009 (eenzit)
25 november 2012 (tweezit)
Aantal gebouwd 20+
Gebruik Marine van het Volksbevrijdingsleger
Afmetingen
Lengte 21,9 m
Hoogte 5,9 m
Spanwijdte 14,7 m
Idem, ingeklapt 7,4 m
Vleugeloppervlak 62,04 m²
Gewicht
Leeggewicht 17.500 kg
Startgewicht 27.000 kg
Max. gewicht 33.000 kg
Krachtbron
Motor(en) 2 × Woshan WS-10A-turbofan
Stuwkracht 89,17 kN
Met naverbrander: 135 kN
Prestaties
Topsnelheid 2940 km/h
Vliegbereik 3500 km
Actieradius 1500 km
Dienstplafond 20.000 m
Bewapening
Boordgeschut 1 × snelvuurkanon 30 mm Grjazev-Sjipoenov GSj-30-1
Raketten PL-7, PL-8, PL-9, PL-12, AIM-9L/M
Portaal  Portaalicoon   Luchtvaart

De Shenyang J-15, bijgenaamd vliegende haai, is een Chinees gevechtsvliegtuig voor gebruik vanaf vliegdekschepen van vliegtuigbouwer Shenyang. Het toestel is gebaseerd op de Russische Soechoj Soe-33 en gelijkwaardig aan de eerdere Shenyang J-11. De J-15 vloog voor het eerst in 2009 en werd vanaf 2013 geleverd aan de Chinese marine.

Het vliegdekschip Liaoning, waarvoor de J-15 werd ontwikkeld, nabij Hong Kong in juli 2017.

Rond 2001 wilde China Soe-33's aanschaffen voor haar eerste vliegdekschip, de Liaoning. Het wilde twee exemplaren kopen ter evaluatie, met een optie voor twaalf tot achtenveertig toestellen. De verdere onderhandelingen over de deal sprongen in 2006 af, toen uitkwam dat China op eigen houtje een eigen variant van de Soe-27 had ontwikkeld, de J-11B. Op basis van een van Oekraïne bekomen prototype van de Soe-33 en de eerder ontwikkelde J-11, werd vervolgens de J-15 ontwikkeld. Het toestel werd uitgerust met de Chinese motoren, AESA-radar en bewapening van de J-11.

Op 27 april 2016 stortte een J-15 neer tijdens gesimuleerde vliegdeklandingen. De piloot gebruikte de schietstoel, maar stierf later aan zijn verwondingen.[1]

Hoewel de J-15 een groter bereik en capaciteit heeft, werd dit teniet gedaan door het opstijgen met behulp van een schans in plaats van met een catapult met te zwakke motoren en China's gebrek aan luchttankcapaciteit op zee. Luchttankvliegtuigen kunnen immers niet opereren vanaf vliegdekschepen met schans.[2] Met meer dan twaalf ton wapens aan boord geraakt het niet van de schans. Als het volledig is volgetankt, kan het slechts twee ton wapens meenemen. Zelfs in Chinese media werd de J-15 hierom bekritiseerd. Volgens Rusland is de J-15 inferieur aan de Soe-33, en is het goed mogelijk dat China later alsnog het Russische toestel zal moeten aankopen.[3]

Zie de categorie Shenyang J-15 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.