Sauromalus
Sauromalus | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Gewone chuckwalla (Sauromalus ater) | |||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Geslacht | |||||||||||||||
Sauromalus Duméril, 1856 | |||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||
Sauromalus op Wikispecies | |||||||||||||||
|
Sauromalus is een geslacht van hagedissen uit de familie leguanen (Iguanidae).
Naam en indeling
[bewerken | brontekst bewerken]De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door André Marie Constant Duméril in 1856. Er zijn vijf soorten, die verschillen en uiterlijk en verspreidingsgebied.
Soorten
[bewerken | brontekst bewerken]Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.
Naam | Auteur | Verspreidingsgebied |
---|---|---|
Gewone chuckwalla (Sauromalus ater) | Duméril, 1856 | Mexico, Verenigde Staten |
Sauromalus hispidus | Stejneger, 1891 | Mexico |
Sauromalus klauberi | Shaw, 1941 | Mexico |
Sauromalus slevini | Van Denburgh, 1922 | Mexico |
Sauromalus varius | Dickerson, 1919 | Mexico |
Uiterlijke kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]Alle soorten zijn opvallend breed en plat. De lichaamskleur is bruin tot grijs, sommige soorten hebben rode of gele kleuren aan de staart. Jongere exemplaren en veel vrouwtjes hebben een bandering op het lichaam en de staart. Oudere exemplaren kunnen erg log worden. De huid is bedekt met kleine ronde schubben.[1]
Levenswijze
[bewerken | brontekst bewerken]De verschillende soorten zonnen veel en spenderen een groot deel van de dag op de rotsen. Bij verstoring kruipen de dieren in een rotsspleet en zuigen zich vol met lucht. Hierdoor blijven ze mede dankzij de schuurpapier-achtige huid muurvast zitten en zijn niet los te krijgen zonder gebruik te maken van gereedschappen.[1] De vrouwtjes zetten eieren af die ze in de bodem begraven.
Verspreiding en habitat
[bewerken | brontekst bewerken]Alle soorten komen voor in delen van Noord-Amerika en leven in de landen Mexico en de Verenigde Staten.[2]
De habitat bestaat uit droge, warme gebieden, zoals scrubland, rotsige streken met lavastenen, kliffen en rotsen in kuststreken en in gematigde woestijnen. De gewone chuckwalla komt ook voor in hete woestijnen.[3]
Beschermingsstatus
[bewerken | brontekst bewerken]Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan alle soorten een beschermingsstatus toegewezen. Een soort wordt als 'veilig' beschouwd (Least Concern of LC), een soort als 'gevoelig' (Near Threatened of NT) en een soort als 'bedreigd' (Endangered of EN). Twee soorten worden gezien als 'kwetsbaar' toegewezen (Vulnerable of VU).[3]
Bronvermelding
[bewerken | brontekst bewerken]Referenties
- ↑ a b Bernhard Grzimek (1971). Het Leven Der Dieren Deel VI: Reptielen. Kindler Verlag AG, Pagina 229, 230. ISBN 90 274 8626 3.
- ↑ Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database - Sauromalus.
- ↑ a b International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Sauromalus - IUCN Red List.
Bronnen
- (en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database - Sauromalus - Website Geconsulteerd 26 augustus 2019
- (nl) – Bernhard Grzimek - Het leven der dieren deel VI :Reptielen - Pagina 229, 230 - Kindler Verlag AG - 1971 - ISBN 9027486263