Pijlkruidkers
| Pijlkruidkers | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| soort | |||||||||||||||||||
| Lepidium draba L. (1753) | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||||
Pijlkruidkers op  Wikispecies
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Pijlkruidkers (Lepidium draba, synoniem: Cardaria draba) is een overblijvende plant uit de kruisbloemenfamilie (Brassicaceae).
Beschrijving
[bewerken | brontekst bewerken]Deze plant, die een hoogte kan bereiken van 30 tot 90 cm[1][2], wordt vanwege van zijn wortelstelsel vaak als onkruid gezien. Hij heeft rechtopstaande stengels waarvan de bladeren langwerpig en getand zijn. Ze omvatten met hun voet de stengel, die zich in het bovenste deel vertakt in schermvormige pluimen. De onderste bladen zijn steelvormig versmald.[2]
Tijdens de bloeitijd, van mei tot juli, vormt hij witte bloemen. De 4 witte kroonblaadjes zijn 2-4 mm lang.[1] De vruchtjes zijn aan de voet vaak hartvormig[2] en niet gevleugeld.[3][2]
Verspreiding
[bewerken | brontekst bewerken]Als oorspronkelijk verspreidingsgebied wordt het Middellandse Zeegebied, Zuidoost-Europa, Zuidwest-Azië en Centraal-Azië gezien. Van hieruit is de plant verspreid over Noordwest-Europa, Noord-Amerika, Zuid-Amerika, Zuid-Azië (Noord-India, Saoedi-Arabië) Zuid-Afrika, Australië en Nieuw-Zeeland. In Nederland is hij bekend sinds 1865, maar volgens Engelse bronnen kwam hij in 1809 vanuit Nederland naar Engeland met gewonde soldaten van de door malaria geplaagde Walcherenexpeditie.[4]
Toepassingen
[bewerken | brontekst bewerken]Vroeger werden de gemalen zaden gebruikt als peper.
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- Pijlkruidkers (Lepidium draba) op SoortenBank.nl (gearchiveerd) (gebaseerd op de Heukels23, dit is de voorlaatste uitgave)
Bronnen
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ a b Canadian Journal of plant science[dode link]
- ↑ a b c d Heukels' Flora van Nederland, 23e druk, door Ruud van der Meijden, ISBN 9-789001-583446
- ↑ Geïllustreerde Flora van Nederland, door E. Heimans, H.W. Heinsius, Jac. P. Thijsse, Versluys, Amsterdam, 22e druk, ISBN 90 249 1353 5
- ↑ Bond, W.; G. Davies, R. Turner, The biology and non-chemical control of Hoary Cress (Cardaria draba (L.) Desv.). HDRA, Ryton Organic Gardens (oktober 2007). Gearchiveerd op 24 juni 2021. Geraadpleegd op 24 juni 2021.
· 
· 
