[go: up one dir, main page]
Naar inhoud springen

Parijs-Roubaix 2021

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Frankrijk Parijs-Roubaix 2021
118e editie
Datum 3 oktober 2021
Startplaats Compiègne
Finishplaats Roubaix
Totale afstand 257,7 km
Eindklassementen
Eerste Vlag van Italië Sonny Colbrelli
Tweede Vlag van België Florian Vermeersch
Derde Vlag van Nederland Mathieu van der Poel
Navigatie
← Parijs-Roubaix 2019     Parijs-Roubaix 2022 →
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De 118e editie van de wielerwedstrijd Parijs-Roubaix werd gereden op 3 oktober 2021. De koers maakt deel uit van de UCI World Tour 2021. Titelverdediger was Philippe Gilbert; hij werd opgevolgd door de Italiaans en Europees kampioen Sonny Colbrelli. Vanwege de coronapandemie kon de editie van 2020 en de geplande editie in het voorjaar van 2021 niet doorgaan. Op 2 oktober werd de allereerste editie bij de vrouwen gereden met de Britse Elizabeth Deignan als winnares.

Mannen

[bewerken | brontekst bewerken]

Parcours

[bewerken | brontekst bewerken]
Laatste kasseistroken tot Roubaix.

Het parcours is met 257 km even lang als twee jaar geleden. Er zijn in 2021 30 kasseistroken opgenomen in het parcours met een totale afstand van 54,5 km. Dit is bijna een kopie van het parcours van de afgelopen jaren. Na de eerste strook van Troisvilles naar Inchy, zijn er enkele wijzigingen. Vanaf strook 22 zijn er geen wijzigingen.

Sector Kilometer Naam Lengte (km) Zwaarte
30 96,3 Troisvilles naar Inchy 0,9 * *
29 102,8 Viesly naar Qiuévy 1,8 * * *
28 105,4 Qiuévy naar Saint-Python 3,7 * * * *
27 110,1 Saint-Python 1,5 * *
26 116,6 Haussy naar Saint-Martin-sur-Écaillon 0,8 * * *
25 120,9 Saint-Martin-sur-Écaillon naar Vertain 2,3 * * *
24 127,3 Capelle naar Ruesnes 1,7 * * *
23 136,3 Artres naar Quérénaing 1,6 * * *
22 138,1 Quérénaing naar Maing 2,5 * * *
21 141,2 Maing naar Monchaux-sur-Écaillon 1,6 * * *
20 154,2 Haveluy naar Wallers 2,5 * * * *
19 162,4 Trouée d'Arenberg 2,3 * * * * *
18 168,4 Wallers naar Hélesmes 1,6 * * *
17 175,2 Hornaing naar Wandignies 3,7 * * * *
16 182,7 Warlaing naar Brillon 2,4 * * *
15 186,2 Tilloy naar Sars-et-Rosières 2,4 * * * *
14 192,5 Beuvry-la-Forêt naar Orchies 1,4 * * *
13 197,5 Orchies 1,7 * * *
12 203,6 Auchy-lez-Orchies naar Bersée 2,7 * * * *
11 209,1 Mons-en-Pévèle 3,0 * * * * *
10 215,1 Mérignies naar Avelin 0,7 * *
9 218,5 Pont-Thibaut naar Ennevelin 1,4 * * *
8 224,4 Templeuve naar L'Epinette 0,2 *
8bis 224,6 Templeuve (Moulin-de-Vertain) 0,5 * *
7 230,8 Cysoing naar Bourghelles 1,3 * * *
6 233,3 Bourghelles naar Wannehain 1,1 * * *
5 237,8 Camphin-en-Pévèle 1,8 * * * *
4 240,5 Carrefour de l'Arbre 2,1 * * * * *
3 242,8 Gruson 1,1 * *
2 249,5 Willems naar Hem 1,4 * * *
1 256,3 Roubaix (Espace Charles Crupelandt) 0,3 *

Deelnemende ploegen

[bewerken | brontekst bewerken]
19 UCI World Tour-ploegen 6 wildcards
Vlag van Frankrijk AG2R-Citroën Vlag van Frankrijk Groupama-FDJ Vlag van Australië Team BikeExchange Vlag van België Alpecin-Fenix
Vlag van Kazachstan Astana-Premier Tech Vlag van Verenigd Koninkrijk INEOS Grenadiers Vlag van Duitsland Team DSM Vlag van Frankrijk Arkéa Samsic
Vlag van Bahrein Bahrain-Victorious Vlag van België Intermarché-Wanty-Gobert Matériaux Vlag van Nederland Team Jumbo-Visma Vlag van Frankrijk B&B Hotels p/b KTM
Vlag van Duitsland BORA-hansgrohe Vlag van Israël Israel Start-Up Nation Vlag van Zuid-Afrika Team Qhubeka Vlag van België Bingoal Pauwels Sauces WB
Vlag van Frankrijk Cofidis, Solutions Crédits Vlag van België Lotto Soudal Vlag van Verenigde Staten Trek-Segafredo Vlag van Frankrijk DELKO
Vlag van België Deceuninck–Quick-Step Vlag van Spanje Movistar Team Vlag van Verenigde Arabische Emiraten UAE Team Emirates Vlag van Frankrijk TotalEnergies
Vlag van Verenigde Staten EF Education-Nippo
Koploper Gianni Moscon

Uitslag

[bewerken | brontekst bewerken]
Plaats Naam Ploeg tijd
Winnaar Vlag van Italië Sonny Colbrelli Vlag van Bahrein Bahrain-Victorious 6u01'57"
2 Vlag van België Florian Vermeersch Vlag van België Lotto Soudal z.t.
3 Vlag van Nederland Mathieu van der Poel Vlag van België Alpecin-Fenix z.t.
4 Vlag van Italië Gianni Moscon Vlag van Verenigd Koninkrijk INEOS Grenadiers + 44"
5 Vlag van België Yves Lampaert Vlag van België Deceuninck–Quick-Step + 1'16"
6 Vlag van Frankrijk Christophe Laporte Vlag van Frankrijk Cofidis z.t.
7 Vlag van België Wout van Aert Vlag van Nederland Team Jumbo-Visma z.t.
8 Vlag van België Tom Van Asbroeck Vlag van Israël Israel Start-Up Nation z.t.
9 Vlag van Canada Guillaume Boivin Vlag van Israël Israel Start-Up Nation z.t.
10 Vlag van Australië Heinrich Haussler Vlag van Bahrein Bahrain-Victorious z.t.
11 Vlag van Duitsland Jonas Rutsch Vlag van Verenigde Staten EF Education-Nippo z.t.
12 Vlag van Duitsland Max Walscheid Vlag van Zuid-Afrika Team Qhubeka NextHash + 3'17"
13 Vlag van Frankrijk Anthony Turgis Vlag van Frankrijk TotalEnergies z.t.
14 Vlag van Noorwegen Alexander Kristoff Vlag van Verenigde Arabische Emiraten UAE Team Emirates + 4'40"
15 Vlag van België Gianni Vermeersch Vlag van België Alpecin-Fenix z.t.
16 Vlag van Nederland Sebastian Langeveld Vlag van Verenigde Staten EF Education-Nippo + 4'45"
17 Vlag van Oostenrijk Marco Haller Vlag van Bahrein Bahrain-Victorious + 6'21"
18 Vlag van België Amaury Capiot Vlag van Frankrijk Arkéa Samsic z.t.
19 Vlag van België Baptiste Planckaert Vlag van België Intermarché-Wanty-Gobert Matériaux z.t.
20 Vlag van Italië Luca Mozzato Vlag van Frankrijk B&B Hotels p/b KTM z.t.

Vrouwen

[bewerken | brontekst bewerken]
Vlag van Frankrijk Parijs-Roubaix voor vrouwen 2021
1e editie
Datum 2 oktober 2021
Startplaats Denain
Finishplaats Roubaix
Totale afstand 116,4 km
Eindklassementen
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Elizabeth Deignan
Tweede Vlag van Nederland Marianne Vos
Derde Vlag van Italië Elisa Longo Borghini
Navigatie
    Parijs-Roubaix 2022 →
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De eerste vrouweneditie van Parijs-Roubaix werd verreden op zaterdag 2 oktober 2021, een dag voor de mannenwedstrijd. De eerste editie voor vrouwen werd aangekondigd halverwege 2020,[1] toen de voorjaarsklassiekers vanwege de coronapandemie werden uitgesteld tot het najaar.[2] Enkele weken voor de geplande datum van 25 oktober 2020 werd de wedstrijd alsnog afgelast.[3] Ook de voorjaarseditie van 11 april 2021 kon niet doorgaan en werd uitgesteld naar 2 oktober.[4]

Deze eerste editie werd gewonnen door de Britse Lizzie Deignan (de eerste Britse overwinning ooit in Parijs-Roubaix), die werd verreden over spekgladde kasseien door de regen en de modder.

Parcours

[bewerken | brontekst bewerken]
Laatste kasseistroken tot Roubaix.

Het parcours voor de vrouwen startte in Denain en telde 116,4 kilometer met 17 kasseistroken. Dit waren dezelfde als de laatste 17 voor de mannen, wat inhield dat met name het Bos van Wallers-Arenberg ontbrak.[5]

Sector Kilometer Naam Lengte (km) Zwaarte
17 34,6 Hornaing naar Wandignies 3,7 * * * *
16 42,1 Warlaing naar Brillon 2,4 * * *
15 45,6 Tilloy naar Sars-et-Rosières 2,4 * * * *
14 51,9 Beuvry-la-Forêt naar Orchies 1,4 * * *
13 56,9 Orchies 1,7 * * *
12 63 Auchy-lez-Orchies naar Bersée 2,7 * * * *
11 68,5 Mons-en-Pévèle 3,0 * * * * *
10 74,5 Mérignies naar Avelin 0,7 * *
9 77,9 Pont-Thibaut naar Ennevelin 1,4 * * *
8 83,8 Templeuve naar L'Epinette 0,2 *
8bis 84,0 Templeuve (Moulin-de-Vertain) 0,5 * *
7 90,2 Cysoing naar Bourghelles 1,3 * * *
6 92,7 Bourghelles naar Wannehain 1,1 * * *
5 97,2 Camphin-en-Pévèle 1,8 * * * *
4 99,9 Carrefour de l'Arbre 2,1 * * * * *
3 102,2 Gruson 1,1 * *
2 108,9 Willems naar Hem 1,4 * * *
1 115,7 Roubaix (Espace Charles Crupelandt) 0,3 *

Deelnemende ploegen

[bewerken | brontekst bewerken]

Alle negen World-Tourploegen namen deel, aangevuld met 13 continentale ploegen, waaronder de Belgische ploegen Lotto Soudal Ladies en Doltcini-Van Eyck Sport en de Nederlandse ploegen Jumbo-Visma, Parkhotel Valkenburg en NXTG Racing. Namens deze laatste ploeg ging ook Britt Knaven van start, de dochter van Servais Knaven, die 20 jaar eerder de vorige natte editie wist te winnen.[6] Aanvankelijk stonden ook A.R. Monex, Cogeas-Mettler en Plantur-Pura op de startlijst voor de editie in het voorjaar, maar vanwege de verplaatsing naar het najaar moest Plantur-Pura afzeggen, omdat het team bestaat uit veldrijdsters en het veldritseizoen reeds begonnen is. In plaats daarvan kreeg BePink een uitnodiging.[7]

Onder de favorieten worden onder andere Ellen van Dijk, Chantal van den Broek-Blaak, Marianne Vos, Lotte Kopecky en Jolien D'hoore gerekend.[8] Voor D'hoore was dit tevens haar laatste koers.[9]

World-Tourteams UCI-teams
Vlag van Italië Alé BTC Ljubljana Vlag van Frankrijk Arkéa Vlag van België Lotto Soudal Ladies
Vlag van Australië BikeExchange Vlag van Italië BePink Vlag van Nederland NXTG Racing
Vlag van Duitsland Canyon-SRAM Vlag van Duitsland Ceratizit-WNT Vlag van Nederland Parkhotel Valkenburg
Vlag van Duitsland DSM Vlag van Noorwegen Coop-Hitec Products Vlag van Frankrijk Stade Rochelais Charente-Maritime
Vlag van Frankrijk FDJ Nouvelle-Aquitaine Futuroscope Vlag van België Doltcini-Van Eyck Sport Vlag van Verenigde Staten Team Tibco
Vlag van Nederland Liv Racing Vlag van Verenigd Koninkrijk Drops-Le Col Vlag van Italië Valcar-Travel & Service
Vlag van Spanje Movistar Vlag van Nederland Jumbo-Visma
Vlag van Nederland SD Worx
Vlag van Verenigde Staten Trek-Segafredo

Koersverloop

[bewerken | brontekst bewerken]

Al op de eerste kasseienstrook op 82 kilometer voor de finish demarreerde Lizzie Deignan. De achtervolgende groep werd regelmatig uitgedund op de kasseistroken door valpartijen en mechanische pech, maar op de tussenstukken smolten telkens kleine groepjes weer samen. Onder de slachtoffers waren: Annemiek van Vleuten (gebroken schaambeen en schouder), Europees kampioene Ellen van Dijk (duizelig na val op het hoofd) en Vittoria Guazzini (gebroken enkel).[10] Deignan bleef uit de problemen en bouwde haar voorsprong gestaag uit naar 2,5 minuut. Op Carrefour de l'Arbre versnelde Marianne Vos en zij ging solo in de achtervolging. Achter haar probeerde Deignans ploeggenote Elisa Longo Borghini het gat met Vos te dichten, maar de drie vrouwen kwamen uiteindelijk een voor een over de finish in Roubaix. Deignan had op de velodrome nog ruim een minuut voorsprong op Vos en werd zo de eerste vrouw die de koningin der klassiekers op haar naam wist te schrijven.[11][12]

Uitslag

[bewerken | brontekst bewerken]
Plaats Naam Ploeg tijd
Winnaar Vlag van Verenigd Koninkrijk Elizabeth Deignan Vlag van Verenigde Staten Trek-Segafredo 2u56'07"
2 Vlag van Nederland Marianne Vos Vlag van Nederland Team Jumbo-Visma + 1'17"
3 Vlag van Italië Elisa Longo Borghini Vlag van Verenigde Staten Trek-Segafredo + 1'47"
4 Vlag van Duitsland Lisa Brennauer Vlag van Duitsland Ceratizit-WNT + 1'51"
5 Vlag van Italië Marta Bastianelli Vlag van Italië Alé BTC Ljubljana + 2'10"
6 Vlag van Denemarken Emma Norsgaard Vlag van Spanje Movistar Team z.t.
7 Vlag van Duitsland Franziska Koch Vlag van Duitsland Team DSM z.t.
8 Vlag van Frankrijk Audrey Cordon-Ragot Vlag van Verenigde Staten Trek-Segafredo z.t.
9 Vlag van Italië Marta Cavalli Vlag van Frankrijk FDJ Nouvelle-Aquitaine Futuroscope z.t.
10 Vlag van Nederland Chantal van der Broek-Blaak Vlag van Nederland SD Worx z.t.
11 Vlag van Luxemburg Christine Majerus Vlag van Nederland SD Worx 3'03"
12 Vlag van Verenigde Staten Leah Thomas Vlag van Spanje Movistar Team z.t.
13 Vlag van Nederland Marjolein van 't Geloof Vlag van Verenigd Koninkrijk Drops-Le Col supported by Tempur z.t.
14 Vlag van Nederland Amy Pieters Vlag van Nederland SD Worx + 4'26"
15 Vlag van België Lotte Kopecky Vlag van Nederland Liv Racing + 4'33"
16 Vlag van Denemarken Cecilie Uttrup Ludwig Vlag van Frankrijk FDJ Nouvelle-Aquitaine Futuroscope z.t.
17 Vlag van Nederland Teuntje Beekhuis Vlag van Nederland Team Jumbo-Visma + 4'36"
18 Vlag van Duitsland Romy Kasper Vlag van Nederland Team Jumbo-Visma + 4'41"
19 Vlag van Portugal Maria Martins Vlag van Verenigd Koninkrijk Drops-Le Col supported by Tempur + 5'55"
20 Vlag van Frankrijk Lucie Jounier Vlag van Frankrijk Team Arkéa z.t.
[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Paris-Roubaix 2021 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Parijs-Roubaix_2021&oldid=67385853"