[go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

Maria Strandlund

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Maria Strandlund
2013
2013
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Zweden Zweden
Geboortedatum 17 augustus 1969
Woonplaats Stockholm[1]
Profdebuut 1987
Met pensioen 1997
Totaal prijzengeld 448.550 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 180–165
Titels 0 WTA, 1 ITF
Hoogste positie 80e (20 november 1989)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1989, 1993)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1988)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1991)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1990)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 145–139
Titels 2 WTA, 9 ITF[2]
Hoogste positie 45e (23 oktober 1995)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1989, 1995, 1996)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1989, 1994–1996)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1995)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1996)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 6–6
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (1996)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1991, 1995)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (1993)
Laatst bijgewerkt op: 4 augustus 2023
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
per einde seizoen
jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1986 418 340
1987 212 182
1988 107 109
1989 99 84
1990 131 112
1991 147 150
1992 214 131
1993 177 83
1994 170 60
1995 115 55
1996 158 111
1997 328 245

Maria Strandlund (17 augustus 1969) is een voormalig tennis­speelster uit Zweden. Strandlund was actief in het inter­na­tio­nale tennis van 1986 tot en met 1997, waarna zij op 16 mei 2000 nog eenmaal, in het dubbelspel, deelnam aan de Fed Cup in een verloren ontmoeting met Bulgarije.[3]

Strandlund debuteerde in 1986 op ITF-toernooien in Zweden. Zij stond in 1987 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Stavanger[4] (Noorwegen) – hier veroverde zij haar enige enkelspeltitel, door de Finse Petra Thorén te verslaan.

In 1987 speelde Strandlund voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Båstad – zij bereikte er de tweede ronde. Haar beste resultaat op de WTA-toernooien is het driemaal bereiken van de halve finale: eenmaal in Adelaide (1988), andermaal in Båstad (1989) en ten leste in Jakarta (1995), alle van categorie Tier V.

In 1988 had zij haar grandslam­debuut op Roland Garros, waar zij zich door het kwalificatietoernooi had geslagen, en in de hoofdtabel ook nog twee partijen won – zij verloor ten slotte van de Nederlandse Nicole Jagerman.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de derde ronde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 80e plaats, die zij bereikte in november 1989.

Strandlund behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1986 op het WTA-toernooi van Barcelona,[5] samen met landgenote Monica Lundqvist. Zij stond in 1987 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Stockholm[6] (Zweden), geflan­keerd door landgenote Jonna Jonerup – zij verloren van het Zweedse duo Catrin Jexell en Helena Olsson. Twee weken later veroverde Strandlund haar eerste titel, op het ITF-toernooi van Hørsholm[7] (Denemarken), terug samen met Jonerup, door het duo Maria Ekstrand en Lone Vandborg te verslaan. In totaal won zij negen ITF-titels,[8] de laatste in 1997 in Rockford (VS).

In 1988 had zij haar grandslam­debuut op Roland Garros, samen met landgenote Anna-Karin Olsson.

Strandlund stond in 1994 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Essen, samen met land­genote Maria Lindström – hier veroverde zij haar eerste titel,[9] door het koppel Jevgenia Manjoekova en Leila Meschi te verslaan.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de tweede ronde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 45e plaats, die zij bereikte in oktober 1995.

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]

In deze discipline bereikte Strandlund met landgenoot Jan Apell de kwartfinale op Wimbledon 1993 – daarin werden zij uitgeschakeld door het Nederlandse duo Manon Bollegraf en Tom Nijssen.

Tennis in teamverband

[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 1988–2000 maakte Strandlund deel uit van het Zweedse Fed Cup-team – zij vergaarde daar een winst/verlies-balans van 13–20.

Na de actieve carrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Strandlund was tien jaar captain van het Zweedse Fed Cup-team. Daarnaast was zij commentator voor Eurosport en bondscoach voor de Zweedse landenteams van senioren en junioren.[10][11]

Strandlund was getrouwd met Mia Tomsvik en heeft twee kinderen.[1][10]

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
toernooi 1988 1989 1990 1991 1993 1995 1996
Vlag van Australië Australian Open 2R 1R 2R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3R 1R 2R 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 3R 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open 3R 1R 1R

Vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996
Vlag van Australië Australian Open 2R 1R 1R 2R 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 2R 1R 1R 1R 1R 2R 2R 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 1R 1R 2R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 1R 1R 1R 1R 2R

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi 1991 1993 1995 1996
Vlag van Australië Australian Open 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon KF 1R 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open
Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]

geen

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score ref
gewonnen finales
1. 1994-10-30 Vlag van Duitsland WTA Essen tapijt (i) Vlag van Zweden Maria Lindström Vlag van Rusland Jevgenia Manjoekova
Vlag van Georgië Leila Meschi
6-2, 6-1 [12]
verloren finales
1. 1995-05-14 Vlag van Tsjechië WTA Praag gravel Vlag van Zweden Maria Lindström Vlag van Verenigde Staten Linda Harvey-Wild
Vlag van Verenigde Staten Chanda Rubin
7-6, 3-6, 2-6 [13]

Gewonnen ITF-toernooien enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi dotatie ondergrond tegenstandster in finale score
1. 1987-02-01 Vlag van Noorwegen Stavanger[4] $10.000 tapijt (i) Vlag van Finland Petra Thorén 7-6, 6-2
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Maria Strandlund-Tomsvik.