Magda Aelvoet
Magda Aelvoet | ||||
---|---|---|---|---|
Volledige naam | Magdalena Godelieve Hilda Aelvoet | |||
Geboren | Steenokkerzeel, 4 april 1944 | |||
Kieskring | Leuven | |||
Regio | Vlaanderen | |||
Land | België | |||
Partij | Agalev / Groen | |||
Functies | ||||
1985 - 1991 | Provinciaal senator | |||
1991 - 1994 | Volksvertegenwoordiger[1] | |||
1992 - 1994 | Lid Vlaamse Raad | |||
1994 - 1999 | Europees Parlementslid | |||
1997 - 1999 | Fractievoorzitter Europees Parlement[2] | |||
1999 | Vlaams Parlementslid[3] | |||
1999 - 2002 | Minister van Volksgezondheid, Leefmilieu en Consumentenzaken | |||
2006 - 2008 | Gemeenteraadslid Leuven | |||
2013 - 2017 | Voorzitter Federale Raad voor Duurzame Ontwikkeling | |||
2019 | Gemeenteraadslid Leuven | |||
http://magdaaelvoet.wordpress.com | ||||
|
Magdalena (Magda) Godelieve Hilda Aelvoet (Steenokkerzeel, 4 april 1944) is een Belgische voormalige politica voor Agalev en Groen.
Levensloop
[bewerken | brontekst bewerken]Magda Aelvoet behaalde een kandidatuur in de Germaanse filologie en een licentiaat in de politieke en sociale wetenschappen aan de Katholieke Universiteit Leuven. Ze werkte als stafmedewerker voor verschillende ngo's en was de grondlegger van de Agalev-afdeling van Leuven.
Parlementslid
[bewerken | brontekst bewerken]Van 1985 tot 1991 zetelde ze voor Agalev als provinciaal senator voor de provincie Antwerpen in de Senaat. Vervolgens zetelde ze van 1991 tot 1994 voor het arrondissement Leuven in de Kamer van volksvertegenwoordigers. In de periode januari 1992-juli 1994 had ze als gevolg van het toen bestaande dubbelmandaat ook zitting in de Vlaamse Raad. De Vlaamse Raad was vanaf 21 oktober 1980 de opvolger van de Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap, die op 7 december 1971 werd geïnstalleerd, en was de voorloper van het huidige Vlaams Parlement. Aelvoet was van 1994 tot 1999 lid van het Europees Parlement, waar ze van 1996 tot 1999 voorzitter van de groene fractie was. Bij de tweede rechtstreekse verkiezingen voor het Vlaams Parlement van 13 juni 1999 werd ze verkozen in de kieskring Leuven. Ze was net geen maand Vlaams volksvertegenwoordiger toen ze op 12 juli 1999 de overstap maakte naar de federale regering.
Minister
[bewerken | brontekst bewerken]Aelvoet was in de periode 1999-2002 minister van Volksgezondheid, Leefmilieu en Consumentenzaken in de regering-Verhofstadt I en stapte in augustus 2002 vervroegd op na de omstreden Belgische wapenleveringen aan Nepal.[4] Ze werd als minister opgevolgd door partijgenoot Jef Tavernier.[5] Bij de federale verkiezingen van mei 2003, die voor haar partij dramatisch verliepen, werd ze niet herkozen.
Lokale politiek
[bewerken | brontekst bewerken]Aelvoet duwde de Leuvense Groen!-lijst bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2006[6] en werd gemeenteraadslid, maar stopte in september 2008 met deze functie.[7]
Bij de provincieraadsverkiezingen van 2012 stond ze weer op een lijst. Ze kreeg de achtste plaats op de Groen-lijst voor het provinciedistrict Leuven.[8] Ook voor de Leuvense gemeenteraad stond ze op de lijst. Voor de provincie werd ze niet verkozen, voor de stad wel. Ze besloot echter niet te zetelen.[9]
Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 werd Aelvoet opnieuw verkozen, zowel in de Leuvense gemeenteraad als in de Vlaams-Brabantse provincieraad. Ze besloot niet te zetelen als provincieraadslid, maar werd in januari 2019 wel gemeenteraadslid van Leuven.[10] Ze bleef gemeenteraadslid tot oktober 2019, wanneer ze ontslag nam, naar eigen zeggen om plaats te maken voor jong politiek talent.[11] Ze bleef wel ondervoorzitter van de sociale huisvestingsmaatschappij Dijledal.
Varia
[bewerken | brontekst bewerken]In 2013 werd Aelvoet door de regering-Di Rupo benoemd als voorzitster van de Federale Raad voor Duurzame Ontwikkeling. Ze volgde er Philippe Maystadt op.[12] Ze bleef de functie uitoefenen tot in 2017.
Zij werd op 30 januari 1995 benoemd tot minister van Staat. Ze kreeg deze benoeming voor de rol die ze speelde in het Sint-Michielsakkoord.
Onderscheidingen
[bewerken | brontekst bewerken]- België: commandeur in de Leopoldsorde (KB 11 mei 2003[13])
- België: minister van Staat (1995)
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ Fiche Magda Aelvoet, Kamer van volksvertegenwoordigers.
- ↑ Fiche Magda Aelvoet, Europees Parlement.
- ↑ Biografische fiche Magda Aelvoet, Vlaams Parlement.
- ↑ Magda Aelvoet stapt op, De Standaard, 27 augustus 2002. Gearchiveerd op 8 januari 2023.
- ↑ Jef Tavernier voorgedragen om Magda Aelvoet op te volgen, De Morgen, 28 augustus 2002. Gearchiveerd op 21 januari 2023.
- ↑ Magda Aelvoet duwt Groen!-lijst Leuven, De Standaard, 20 april 2006. Gearchiveerd op 8 januari 2023.
- ↑ Magda Aelvoet kiest voor familie, De Standaard, 3 juli 2008. Gearchiveerd op 8 januari 2023.
- ↑ Magda Aelvoet opnieuw kandidaat bij verkiezingen. De Standaard (16 juli 2012). Geraadpleegd op 16 juli 2012.
- ↑ Eva Brems en Magda Aelvoet zetelen niet in Leuven. Het Laatste Nieuws (18 oktober 2012). Geraadpleegd op 18 oktober 2012.
- ↑ Eerste zitting Bruno Tobback als gemeenteraadslid van Leuven, Het Nieuwsblad, 2 januari 2019. Gearchiveerd op 21 januari 2023.
- ↑ Magda Aelvoet (75) verlaat Leuvense gemeenteraad: "Jong talent kansen geven", Het Laatste Nieuws, 21 oktober 2019. Gearchiveerd op 21 oktober 2019.
- ↑ Aelvoet volgt Maystadt op als voorzitter Federale Raad Duurzame Ontwikkeling. Het Laatste Nieuws (4 oktober 2013). Geraadpleegd op 11 oktober 2013.
- ↑ koninklijk besluit van 11 mei 2003. Gearchiveerd op 12 oktober 2013.
Voorganger: Luc Van den Bossche |
Minister van Volksgezondheid 1999-2002 |
Opvolger: Jef Tavernier |
Minister van Consumentenzaken 1999-2002 |
Opvolger: Jef Tavernier | |
Voorganger: Jan Peeters |
Minister van Leefmilieu 1999-2002 |
Opvolger: Jef Tavernier |