[go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

Julie Pullin

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Julie Pullin
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigd Koninkrijk Britse
Geboorteplaats Cuckfield, Sussex, Engeland
Geboortedatum 5 november 1975
Woonplaats Mountsorrel, Leics, Engeland
Lengte 1,73 m
Gewicht 63 kg
Profdebuut september 1993
Met pensioen juli 2003
Slaghand links, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 421.976 US dollar
Coach Leighton Alfred
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 302–283
Titels 0 WTA, 8 ITF
Hoogste positie 125e (10 april 2000)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2000)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (1994, 1995, 1997–2003)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 255–183
Titels 0 WTA, 26 ITF
Hoogste positie 67e (2 februari 1998)
Olympische Spelen 1e ronde (2000)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1998)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2001)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2000)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (1997, 1998, 2000, 2001)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 0–5
Grandslamresultaten
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (1998–2001, 2003)
Laatst bijgewerkt op: 13 december 2016
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Julie Pullin (Cuckfield, 5 november 1975) is een voormalig tennisspeelster uit Groot-Brittannië. Pullin speelt linkshandig en heeft een tweehandige backhand. Haar moeder Andrea was tennislerares.[1] Pullin was actief in het proftennis vanaf 1993 tot in 2003.

Pullin was tweemaal enkelspelkampioen van Groot-Brittannië, en gedurende enkele jaren de Britse nummer één.[2] In 1993 speelde zij haar eerste grandslamtoernooi op Wimbledon in het dubbelspel; een jaar later ook in het enkelspel.

Pullin debuteerde in 1991 op het ITF-toernooi van Bracknell (Engeland) – zij bereikte er de kwartfinale. Zij stond in 1992 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Harare (Zimbabwe) – hier veroverde zij haar eerste titel, door de Zimbabwaanse Julia Muir te verslaan. In totaal won zij acht ITF-titels, de laatste in 2002 in Gifu (Japan).

In 1993 speelde Pullin voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Brighton. Haar beste resultaat op de WTA-toernooien is het bereiken van de derde ronde, op het toernooi van Birmingham in 2002.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de tweede ronde, op het Australian Open van 2000, na het doorlopen van het kwalificatietoernooi. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 125e plaats, die zij bereikte in april 2000.

Pullin behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1991 op het ITF-toernooi van Bracknell (Engeland), samen met landgenote Caroline Herbert. Zij stond in 1992 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Swindon (Engeland), samen met landgenote Lorna Woodroffe – hier veroverde zij haar eerste titel, door het Amerikaanse duo Jacqueline Geller en Tina Samara te verslaan. In totaal won zij 26 ITF-titels, de laatste in 2002 in Port Pirie (Australië).

In 1993 speelde Pullin voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Luik, samen met landgenote Virginia Humphreys-Davies. Zij stond één keer in een WTA-finale, in 1997 op het toernooi van Cardiff, samen met landgenote Lorna Woodroffe – zij verloren van het Amerikaanse koppel Debbie Graham en Kerry-Anne Guse.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de tweede ronde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 67e plaats, die zij bereikte in februari 1998.

Na het beroepstennis

[bewerken | brontekst bewerken]

In 2003 dwong een schouderblessure haar om zich terug te trekken uit het professionele circuit. Na haar huwelijk opereert zij als Julie Hobbs. Zij is hoofd-coach van de Pavilion & Avenue tennisclub in de Zuid-Engelse kustplaats Brighton, alsmede captain van het meisjesteam onder tien jaar van het graafschap Sussex.[2]

Posities op de WTA-ranglijst

[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar ranking
enkelspel
ranking
dubbelspel
1991 707 799
1992 386 282
1993 371 307
1994 242 225
1995 397 351
1996 295 191
1997 196 77
1998 153 126
1999 171 135
2000 138 131
2001 162 117
2002 197 135
2003 297 240

WTA-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]

geen

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 1997-05-18 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Cardiff gravel Vlag van Verenigd Koninkrijk Lorna Woodroffe Vlag van Verenigde Staten Debbie Graham
Vlag van Australië Kerry-Anne Guse
3-6, 4-6

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
Toernooi 1994 1995 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 2R 1-1
Vlag van Frankrijk Roland Garros 0-0
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 0-9
Vlag van Verenigde Staten US Open 0-0

Vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 2R 1R 1R 1R 1-4
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 2R 1R 1-4
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 2R 1R 1R 1R 1-11
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 1R 1R 0-4

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1998 1999 2000 2001 2003  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 0-0
Vlag van Frankrijk Roland Garros 0-0
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 1R 1R 1R 0-5
Vlag van Verenigde Staten US Open 0-0
[bewerken | brontekst bewerken]