Indische dakschildpad
| Indische dakschildpad IUCN-status: Kwetsbaar[1] (2018) | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Pangshura tecta (Gray, 1831) | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
Indische dakschildpad op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
De Indische dakschildpad[2] (Pangshura tecta) is een schildpad uit de familie Geoemydidae. De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door John Edward Gray in 1831. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Emys tecta gebruikt.
De soort behoorde lange tijd tot het niet meer erkende geslacht Kachuga maar wordt tegenwoordig tot het geslacht Batagur ingedeeld.[3]
Uiterlijke kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]De maximale carapaxlengte is ongeveer 25 centimeter, maar de mannetjes worden vaak nog geen tien cm. De naam is te danken aan de roodbruine kam-achtige opstaande punten op het schild waaraan de schildpad makkelijk te herkennen is. De rest van het schild is olijfgroen tot bruin met kleine zwarte vlekken. De snuit heeft een zwarte vlek op de neuspunt en is erg spits, de ogen zijn duidelijk groter dan bij veel andere soorten schildpadden. De buik is geel tot witgeel met vrij grote zwarte vlekken.
Algemeen
[bewerken | brontekst bewerken]De Indische dakschildpad is sterk aan water gebonden en komt er niet graag uit, alleen om eieren af te zetten en om te zonnen, wat het dier altijd vlak langs de waterkant doet. Het verspreidingsgebied beslaat zuidelijk Azië; noordelijk India, Bangladesh en Pakistan, en vermoedelijk in Nepal, waar de soort echter al lange tijd niet meer is waargenomen en misschien wel is uitgestorven. Het voedsel bestaat uit met name plantaardig materiaal als bloemen, sla- en koolsoorten en soms worden kleine waterdieren als insecten en aas gegeten, met name door de juvenielen. Deze soort uit het geslacht Pangshura is de enige die nog redelijk algemeen voorkomt, alle andere zes soorten staan op de rand van uitsterven.
Bronvermelding
[bewerken | brontekst bewerken]- Referenties
- ↑ (en) Indische dakschildpad op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ Bernhard Grzimek (1971). Het Leven Der Dieren Deel VI: Reptielen. Kindler Verlag AG, Pagina 109. ISBN 90 274 8626 3.
- ↑ Peter Uetz & Jakob Hallermann, Website The Reptile Database - Pangshura tecta.
- Bronnen
- (en) Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Pangshura tecta - Website Geconsulteerd 1 juni 2015
- (en) - Peter Paul van Dijk, John B. Iverson, Anders G. J. Rhodin, H. Bradley Shaffer & Roger Bour - Turtles of the World, 7th Edition: Annotated Checklist of Taxonomy, Synonymy, Distribution with Maps, and Conservation Status - ISSN 10887105 (2014) - Website
- (en) C.H. Ernst, R.G.M. Altenburg & R.W. Barbour - Turtles of the World - Website
· 
· 
