Gloria Mestre
| Gloria Mestre | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Gloria Mestre Rodríguez | |||
| Geboren | 28 juli 1928 | |||
| Geboorteplaats | Villahermosa, Tabasco | |||
| Overleden | 9 december 2012 | |||
| Overlijdensplaats | Coyoacán, Mexico-Stad | |||
| Land |  Mexico
| |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1945-2006 | |||
| Beroep | Danseres, choreografe, en actrice | |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| (mul) TMDb-profiel (en) AllMovie-profiel | ||||
| ||||
Gloria Mestre Rodríguez (Villahermosa, Tabasco, 28 juli 1928 - Coyoacán, Mexico-Stad, 9 december 2012) was een Mexicaanse danseres, choreografe, en actrice in film, toneel, en televisie.[1] Zij werd beschouwd als één van de grootste Mexicaanse balletdanseressen in het begin van de jaren '40.[2]
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Jonge jaren en opleiding
[bewerken | brontekst bewerken]Geboren in Villahermosa, Tabasco, was Mestre de dochter van Manuel Mestre Ghigliazza, Gobernador constitucional van Tabasco, en Carmen Rodriguez. Ze begon haar dansstudies aan de Alma Mexicana Academie en ging later naar de Nationale Dansschool in Mexico-Stad. Ze was een dicipel van Martha Graham en Bronislava Nijinska. Haar leraren waren Nellie Campobello, Tessy Marcue en Enrique Vela Quintero.
Carrière
[bewerken | brontekst bewerken]Na haar studie ging ze werken aan het Instituto Nacional de Bellas Artes y Literatura (INBA). Bij het INBA volgde ze lessen bij Gloria Campobello. Haar eerste optreden in het openbaar met een professioneel gezelschap was in de opera Carmen en ze maakte haar debuut met het ballet Masas Siembra in 1945. Van 1946 tot 1947 maakte zij met het Original Ballet Ruso een tournee door Mexico, Cuba, Brazilië en de Verenigde Staten. Tijdens haar carrière werd zij Prima ballerina assoluta van het San Carlo Opera House in Napels, trad op in de Moulin Rouge en in de Olympia, nam deel aan het ballet Waldeen.[3] Ze speelde in een constante stroom van Mexicaanse films, van Del Can-Can del Mamo in 1951 tot El Gran Moyecoyo in 1983.[4] Mestre was een van de oprichters van de Academie voor Mexicaanse Dans van de Nationale Vereniging van Acteurs. Zij richtte ook het ballet Chapultepec op, en was de hoofddanseres en choreografe van de Nationale Opera van de INBA.
Persoonlijk leven
[bewerken | brontekst bewerken]Mestre was getrouwd met José Silva en had één kind, een dochter, Linda Silva Mestre. Terwijl ze herstellende was van ademhalingsproblemen, overleed ze in 2012 in Coyoacán aan de gevolgen van een hartinfarct.[5][6]
Filmografie
[bewerken | brontekst bewerken]Films
[bewerken | brontekst bewerken]Series
[bewerken | brontekst bewerken]| Jaar | Titel | Rol | Afleveringen |
|---|---|---|---|
| 1974 | Siempre habra un mañana | N/A | 3 afleveringen |
| 2006 | Línea nocturna | Reyna Morán | 1 aflevering |
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- (en)
Gloria Mestre in de Internet Movie Database
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Gloria Mestre op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
Referenties
- ↑ (en) Gloria Mestre at the opening of the art gallery 'via Veneto gallery' with an elderly gentleman with a long beard - middle floor. europeana. Gearchiveerd op 23 maart 2022. Geraadpleegd op 23 maart 2022.
- ↑ (es) La Jornada: Murió Gloria Mestre, bailarina y coreógrafa. Periódico La Jornada (10 december 2012). Gearchiveerd op 15 juli 2023. Geraadpleegd op 23 maart 2022.
- ↑ (es) Gloria Mestre murió por un paro cardiaco. Animal Político (10 december 2012). Gearchiveerd op 23 maart 2022. Geraadpleegd op 23 maart 2022.
- ↑ Harris M. Lentz III (2013). Obituaries in the Performing Arts, 2012. McFarland, Incorporated, Publishers, pp. 328. ISBN 0786470631.
- ↑ (es) Notimex, Falleció la coreógrafa y actriz Gloria Mestre. El Economista (10 december 2012). Gearchiveerd op 27 oktober 2021. Geraadpleegd op 23 maart 2022.
- ↑ (es) Gloria Mestre Rodríguez, una vida consagrada a la danza. NTR Zacatecas (8 december 2015). Gearchiveerd op 28 juni 2021. Geraadpleegd op 23 maart 2022.