[go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

Fadila Laanan

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Fadila Laanan
Fadila Laanan
Geboren Schaarbeek, 29 juli 1967
Kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde (tot 2012)
Brussel-Hoofdstad
Regio Vlag België België
Vlag Franse Gemeenschap Franse Gemeenschap
Land Vlag van België België
Partij PS
Brussels Staatssecretaris voor Vuilnisophaling en -verwerking, Wetenschappelijk Onderzoek, Gemeentelijke sportinfrastructuur en Openbaar Ambt
Aangetreden 20 juli 2014
Einde termijn 18 juli 2019
Regering Vervoort II
Voorganger Céline Fremault (als minister van Wetenschappelijk Onderzoek)
Bruno De Lille (als staatssecretaris voor Ambtenarenzaken)
Rachid Madrane (als staatssecretaris voor Ophaling en Verwerking van Afvalstoffen)
Opvolger Sven Gatz(als staatssecretaris voor Ambtenarenzaken)
Functies
2001 - 2018 Gemeenteraadslid Anderlecht
2004 Lid Raad van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest
2004 - 2014 Franse Gemeenschapsminister van Cultuur en het Audiovisuele
2004 - 2007 Franse Gemeenschapsminister van Jeugd
2009 Brussels Parlementslid
2009 - 2014 Franse Gemeenschapsminister van Gezondheid en Gelijke Kansen
2014 Brussels Parlementslid
2014 - 2019 Brussels staatssecretaris voor Ophaling en Verwerking van Afvalstoffen, Wetenschappelijk Onderzoek, Gemeentelijke sportinfrastructuur en Openbaar Ambt
2019 - heden Brussels Parlementslid
2021 - heden Parlementslid van de Franse Gemeenschap
Portaal  Portaalicoon   België
Politiek

Fadila Laanan (Schaarbeek, 29 juli 1967) is een Belgisch politica voor de PS.

Laanan werd geboren in een Marokkaanse familie afkomstig uit Beni Sidel. Haar familie emigreerde in de jaren 40 naar Algerije en vestigde zich - midden de jaren 60 - in België. Ze werd in 1992 licentiaat in de rechten en in 1993 licentiaat in het publiek en het administratief recht, aan de ULB. Ze is gehuwd met Guy Vanhaelen[1] en heeft twee kinderen uit dat huwelijk[2].

Nadat ze zich in 1993 had aangesloten bij de PS, werkte Laanan van 1993 tot 1995 als juridisch adviseur op het kabinet van Eric Tomas, toenmalig minister van Cultuur, Begroting en Sport voor de Franse Gemeenschap, en van 1995 tot 1997 in dezelfde hoedanigheid op het kabinet van Charles Picqué, toenmalig Frans Gemeenschapsminister van Cultuur en Voortgezet Onderwijs.[3][4] Vervolgens stapte Laanan over de ambtenarij, van 1997 tot 2001 was ze adviseur bij de CSA, de regulator voor audiovisuele media in de Franse Gemeenschap, en van 2001 tot 2004 departementshoofd bij de Gewestelijke Ontwikkelingsmaatschappij voor het Brussels Hoofdstedelijk Gewest.

Laanan was kandidaat bij de Brusselse gewestverkiezingen van mei 1995 en de Senaatsverkiezingen van mei 2003, maar werd beide keren niet verkozen. In juni 2004 werd ze voor het eerst verkozen in het Brussels Hoofdstedelijk Parlement. Korte tijd later diende ze zich echter te laten vervangen vanwege haar benoeming tot minister in de Franse Gemeenschapsregering. Ze bleef tien jaar minister. in drie opeenvolgende Franse Gemeenschapsregeringen, met name de Regering-Arena, de Regering-Demotte I en de Regering-Demotte II. Van juli 2004 tot juli 2009 was ze minister van Cultuur en de Audiovisuele Sector en tot juli 2007 was ze tevens bevoegd voor Jeugd. Nadien was ze van juli 2009 tot juli 2014 minister van Cultuur, de Audiovisuele Sector, Gezondheid en Gelijke Kansen. Ook na de verkiezingen van juni 2009 en die van mei 2014 diende Laanan zich te laten vervangen in het Brussels Parlement. Ze was eveneens kandidaat bij de Europese verkiezingen van juni 2009, waarbij ze 52.782 voorkeurstemmen behaalde, maar ze raakte niet verkozen.

Van juli 2014 tot juli 2019 was Laanan staatssecretaris in de Brusselse Hoofdstedelijke regering, de regering-Vervoort II, alwaar ze bevoegd was voor Vuilnisophaling en -verwerking, Wetenschappelijk Onderzoek, Gemeentelijke sportinfrastructuur en Openbaar Ambt. Tezelfdertijd was ze voorzitter van de Franse Gemeenschapscommissie. Na de Brusselse gewestverkiezingen van mei 2019 kreeg Laanan in juli dat jaar geen ministeriële functies meer toegewezen. Sindsdien zetelt ze in het Brussels Hoofdstedelijk Parlement. Sinds september 2021 zetelt ze eveneens in het Parlement van de Franse Gemeenschap, waar ze van 2021 tot 2024 vicevoorzitter was van de commissie Kind, Gezondheid, Cultuur, Media en Vrouwenrechten.

Op lokaal politiek niveau werd ze in oktober 2000 verkozen tot gemeenteraadslid van Anderlecht, waar ze fractievoorzitter werd voor haar partij. Uit onvrede met de lijstduwersplaats die haar werd toegewezen, was ze geen kandidaat meer bij de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2018.

In december 2023 werd haar zoon opgepakt in het kader van een drugsonderzoek. Bij een huiszoeking op het kabinet van Caroline Désir, waar haar zoon werkzaam was als logistiek medewerker[5], werden 50 pakjes cocaïne in beslag genomen en er werd ook 10.000 euro gevonden. Het nieuws lekte pas uit in januari.[6] In de zaak werden zes verdachten aangehouden.

Voorganger:
Robert Collignon
Franse Gemeenschapsminister van Cultuur
2004 - 2014
Opvolger:
Joëlle Milquet
Voorganger:
Corinne De Permentier
Franse Gemeenschapsminister van het Audiovisuele
2004 - 2014
Opvolger:
Joëlle Milquet
Voorganger:
Yvan Ylieff
Franse Gemeenschapsminister van Jeugd
2004 - 2007
Opvolger:
Marc Tarabella
Voorganger:
Catherine Fonck
Franse Gemeenschapsminister van Gezondheid en Gelijke Kansen
2009 - 2014
Opvolger:
Isabelle Simonis
Voorganger:
Rachid Madrane
Brussels staatssecretaris voor Ophaling en Verwerking van Afvalstoffen
2014 - 2019
Opvolger:
/
Voorganger:
Bruno De Lille
Brussels staatssecretaris voor Ambtenarenzaken
2014 - 2019
Opvolger:
Sven Gatz
Voorganger:
Céline Fremault
Brussels staatssecretaris van Wetenschappelijk Onderzoek
2014 - 2019
Opvolger:
/