Eri Yonamine

Eri Yonamine
	Eri Yonamine tijdens de Boels Ladies Tour 2018
Persoonlijke informatie
Volledige naam	與那嶺恵理
Geboortedatum	25 april 1991
Geboorteplaats	Osaka, Japan
Nationaliteit	Japan
Lengte	160 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg	gestopt na 2024
Ploegen
2013; 2016 (tot 12-8); aug 2016-2017; 2018; 2019; 2020; 2021; 2022-2023; 2024	Team Forza; Hagens Berman-Supermint; FDJ N-A Futuroscope; Wiggle High5; Alé Cipollini; Alé BTC Ljubljana; Team Tibco; Human Powered Health; Laboral Kutxa-Fundación Euskadi
Portaal	Wielersport

Eri Yonamine (Japans: 與那嶺恵理) (Osaka, 25 april 1991) is een Japanse voormalige wielrenster.

Carrière

Ze reed in de eerste helft van 2016 voor de Amerikaanse wielerploeg Hagens Berman-Supermint, vanaf augustus 2016 voor de Franse ploeg Poitou-Charentes.Futuroscope.86 en in 2017 voor diens opvolger FDJ Nouvelle-Aquitaine Futuroscope. In 2018 reed ze voor het Britse Wiggle High5 en in 2019 en 2020 voor het Italiaanse Alé Cipollini en diens opvolger Alé BTC Ljubljana. In 2021 kwam ze uit voor het Amerikaanse Team Tibco en in 2022 en 2023 voor Human Powered Health. In 2024 sloot ze haar carrière af bij het Spaans-Baskische Laboral Kutxa-Fundación Euskadi.

Yonamine nam driemaal deel aan de Olympische Spelen. Ze kwam uit voor Japan op de Olympische Zomerspelen 2016 in Rio de Janeiro,^[1] waar ze 17e en 15e werd in de weg- en tijdrit. Tijdens de Olympische Zomerspelen 2020 in Tokio in juli 2021 werd ze 21e in de wegwedstrijd en 22e in de tijdrit. Op 4 augustus 2024 nam ze deel aan de Olympische Spelen in Parijs, waar ze als 26e finishte in de wegwedstrijd.

Op de weg werd ze 13 maal nationaal kampioene in de weg- en tijdrit. In 2018 behaalde ze medailles tijdens de Aziatische Spelen: ze won brons in de wegrit en zilver in de tijdrit, in dezelfde tijd als de Zuid-Koreaanse Na Ah-reum. Vijf jaar later evenaarde ze haar prestatie met een zilveren medaille op de tijdrit tijdens de Aziatische Spelen 2022, op een minuut achter Olga Zabelinskaja. In de winter deed ze ook aan veldrijden, zo won ze diverse veldritten in eigen land. Ook kwam ze uit voor Japan tijdens de wereldkampioenschappen veldrijden. In 2016 werd ze 34e op zeven minuten achter winnares Thalita de Jong. In 2017 werd ze 29e en in 2018 werd ze 34e in haar woonplaats Valkenburg, beide keren op ruim acht minuten achter winnares Sanne Cant.

Tijdens het WK veldrijden in Valkenburg.

Tijdens haar carrière woonde Yonamine in Valkenburg aan de Geul.^[2] In juli 2021 werd haar woning getroffen door de overstroming van de Geul.^[3] Na haar deelname aan de Olympische Spelen in haar thuisland dat jaar, werd ze door de gemeente Valkenburg in het zonnetje gezet als eerste Valkenburgse olympiër.^[4]

Palmares

2012: 2 Japans kampioenschap tijdrijden; 2 Japans kampioenschap op de weg
2013: Japans kampioene tijdrijden; Japans kampioene op de weg
2014: 2 Aziatische kampioenschap tijdrijden; 2 Japans kampioenschap tijdrijden; 2 Japans kampioenschap op de weg
2015: Japans kampioene tijdrijden; 2 Japans kampioenschap op de weg
2016: Japans kampioene op de weg; Japans kampioene tijdrijden
2017: Japans kampioene op de weg; Japans kampioene tijdrijden
2018: Japans kampioene op de weg; Japans kampioene tijdrijden; 2 Aziatische Spelen, tijdrit; 3 Aziatische Spelen, wegrit
2019: Japans kampioene tijdrijden; Japans kampioene op de weg
2022: 2 Japans kampioenschap op de weg
2023: Japans kampioene op de weg; 2 Aziatische Spelen, tijdrit
2024: Japans kampioene op de weg

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar	Gent-Wevelgem	Ronde van Vlaanderen	Amstel Gold Race	Luik-Bast.‑Luik	Strade Bianche	Trofeo Alfredo Binda	Waalse Pijl	WK op de weg
2013								40e
2014								22e
2015								63e
2016								85e
2017			50e	34e	51e	55e	51e	51e
2018		66e	63e	35e	45e	34e	30e	79e
2019	64e	38e	31e	74e	13e	27e	42e	opgave
2020					opgave		50e	21e
2021		39e	opgave		47e	43e	56e	85e
2022	opgave	86e	107e	76e			88e	29e
2023			opgave	95e			54e	42e
2024								73e