Charles Nessler
| Charles Nessler | ||
|---|---|---|
| Algemene informatie | ||
| Volledige naam | Charles Nestle | |
| Geboortenaam | Karl Ludwig Nessler | |
| Geboren | 2 mei 1872 Todtnau | |
| Overleden | 22 januari 1951 Harrington Park | |
| Doodsoorzaak | Hartaanval | |
| Beroep | Kapper en uitvinder | |
| Bekend van | Permanente haargolf | |
Charles Nessler (Todtnau[1], 2 mei 1872 - Harrington Park[2], 22 januari 1951)[3], geboren als Karl Ludwig Nessler en ook bekend als Charles Nestle, was een in Duitsland geboren kapper, uitvinder en miljonair.
Leven op het Europese vasteland
[bewerken | brontekst bewerken]
Nessler werd geboren in Duitsland, in het zuidelijk gelegen Todtnau. Hij was de zoon van Bartholomäus Nessler en Rosina Laitner. Nessler was al vroeg gefacineerd door haar en verschillende haarstructuren. Zijn overlijdensbericht in Time Magazine beweert zelfs dat hij als jonge jongen haarlokken van de meisjes uit zijn dorp stal uit fascinatie. Hij besloot in de leer te gaan bij een kapper in de nabijgelegen plaats Fahrnau, waar hij al na een paar maanden stopte. Hij deed verder in Bazel, Milaan en Genève ervaring op. Naast het knippen leerde hij hier tevens Italiaans en Frans. Hij begon in deze periode zijn naam te verfransen en begon de voornaam Charles en achternaam Nestle te gebruiken.[2][4][5]
In Genève leert Nessler Katharina Laible kennen, zij werkt in dezelfde kapsalon als hij. Ze zou zijn latere vrouw worden en hij gebruikte haar haar om de uitvinding die later het permanent zou worden, op uit te testen. In 1901 trouwde Nessler met Laible. Ze woonden op dat moment al in Londen.[5][6]
Leven in Londen
[bewerken | brontekst bewerken]
Toen Nessler en Laible in Londen waren gaan wonen, had Nessler al snel een kapsalon opgezet in de centrale wijk Marylebone. In 1902 vond hij de kunstwimper uit en kreeg een Brits patent op de wimper. Hij begon ze in 1903 per doosje van een paar te verkopen. In dezelfde periode vond hij de kunstwenkbrauw uit. Intussen experimenteerde Nessler door met het permanent en in 1905 hadden Laible en hij de werkwijze zozeer verbeterd dat klanten een permanent konden nemen.[7][8]
In Londen bleef Nessler zijn apparaat verbeteren en in Engeland verwierf hij verschillende patenten voor apparaten voor haarverzorging. Toen de Oorlog in 1914 uitbrak, liep hij echter negatief in de kijker als Duitse staatsburger. De Engelsen onteigenden zijn bezittingen en Nessler besloot naar de Verenigde Staten te vertrekken. Zijn apparaat bleek al door een aantal Amerikanen nagemaakt te worden. Nessler vroeg in 1919 een patent aan om deze namaak tegen te gaan.[9][10]
Leven in Amerika
[bewerken | brontekst bewerken]In Amerika gingen de zaken voor Nessler goed. Hij opende eerst een winkel in New York. In eerste instantie waren de bezoekers huiverig om een permanent te laten zetten, maar na een demonstratie met een voormalig klant uit Engeland gingen velen overstag. Hij zou later een keten van salons openen en had zoveel personeel dat hij zelf amper nog hoefde te knippen. Edith Wilson, de vrouw van president Woodrow Wilson zou een klant van hem zijn geweest. In de jaren 1920 was het permanent echt goed aangeslagen en in 1950 zouden 68 miljoen mensen een permanent krijgen.[11][12]
In 1928 gaf Nessler The Story of Hair: It's Purpose and Preservation uit. Het boek bevatte veel pseudowetenschappelijke en foute beweringen die behoorlijk tegen eugenetica aanschurkten. Ook in de eigen tijd werd het boek al met argwaan bekeken. In dezelfde periode was Nessler ook in een juridische strijd met een ander bedrijf, LeMur, verwikkeld. LeMur zou in overtreding van Nesslers patent op het permanent zijn. Nessler liet zich uiteindelijk voor 1 miljoen dollar en een aantal aandelen uitkopen en het resulterende bedrijf zou de naam Nestle-LeMur Company krijgen. Hij leek in eerste instantie het geld te willen gebruiken om met pensioen te gaan, maar verloor veel geld in de Beurskrach van 1929. Hij was dan ook gedwongen om weer aan het werk te gaan. Hij probeerde nieuwe uitvindingen te doen, maar niets werd zo populair als het permanent. Hij stierf dan ook relatief berooid aan een hartaanval in 1951.[11][13]
- ↑ Bürstenmuseum Todtnau, Karl Ludwig Nessler. Youtube (12 november 2022).
- ↑ a b Modern Living: The Great Wave. Time Magazine (5 februari 1951).
- ↑ Nessler, Karl. Deutsches Museum. Geraadpleegd op 2 oktober 2024.
- ↑ Tietz, Tebea, Karl Nessler and the Invention of Permanent Waves. SciHiBlog (8 oktober 2021).
- ↑ a b 08. Oktober 1906: Karl Nessler präsentiert seinen Dauerwellapparat. WDR. Geraadpleegd op 2 oktober 2024.
- ↑ Dörflinger, Benno, Wichtige Daten aus dem Leben von Karl Ludwig Nessler. Geraadpleegd op 2 oktober 2024.
- ↑ Bennet, James, False Eyelashes. Cosmetics and skin. Geraadpleegd op 2 oktober 2024.
- ↑ Bennett, James, Timelines - Cosmetics. Cosmetics and skin. Geraadpleegd op 2 oktober 2024.
- ↑ Terrell, Ellen, Charles Nessler, Inventor and Hair Entrepreneur (24 juni 2022). Geraadpleegd op Library of Congress Blogs.
- ↑ Bedi, Joyce, GERMANY | Charles (Karl) Nessler. Smithsonian (3 juni 2021).
- ↑ a b Wilson, Tracy en Frey, Holly, Charles Nessler's Permanent Waves. Stuff You Missed in History Class (14 augustus 2024).
- ↑ A Revolutionst Dies. Life Magazine (5 februari 1951).
- ↑ Nestle Mother's Darling Shampoo. Smithsonian. Geraadpleegd op 2 oktober 2024.