Cape Fear (1991)
Cape Fear | ||||
---|---|---|---|---|
(Filmposter op en.wikipedia.org) | ||||
Tagline | There is nothing in the dark that isn't there in the light. Except fear. | |||
Regie | Martin Scorsese | |||
Producent | Barbara De Fina | |||
Scenario | Wesley Strick | |||
Gebaseerd op | Cape Fear van James R. Webb The Executioners van John D. MacDonald | |||
Hoofdrollen | Robert De Niro Nick Nolte Jessica Lange Juliette Lewis Joe Don Baker Robert Mitchum Gregory Peck | |||
Muziek | Bernard Herrmann | |||
Montage | Thelma Schoonmaker | |||
Cinematografie | Freddie Francis | |||
Productiebedrijf | Amblin Entertainment Cappa Films Tribeca Productions | |||
Distributie | Universal Pictures | |||
Première | 6 oktober 1991 (New York) 13 maart 1992 | |||
Genre | Psychologische thriller | |||
Speelduur | 128 minuten | |||
Taal | Engels | |||
Land | Verenigde Staten | |||
Budget | 35 miljoen US$ | |||
Opbrengst | 182,3 miljoen US$ | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
MovieMeter-profiel | ||||
(mul) TMDb-profiel | ||||
(en) AllMovie-profiel | ||||
|
Cape Fear is een Amerikaanse film uit 1991 van regisseur Martin Scorsese. De hoofdrollen worden vertolkt door Nick Nolte en Robert De Niro. De film is een nieuwe versie van de gelijknamige thriller uit 1962 met onder andere Gregory Peck en Robert Mitchum.
Inhoud
[bewerken | brontekst bewerken]Sam Bowden is een advocaat. In zijn beginjaren hield hij bewijsmateriaal achter zodat z'n eigen cliënt in de gevangenis zou belanden. Die cliënt was Max Cady, een gevaarlijke verkrachter. In de gevangenis leerde Max lezen, en zo las hij onder andere het verslag van zijn eigen proces na en kwam hij te weten dat zijn advocaat hem had kunnen vrijpleiten.
Ondertussen zijn we 14 jaar later, Max Cady wordt vrijgelaten en gaat zijn gewezen advocaat opzoeken. Max is razend en wil Sam laten boeten. Sam wordt gestalkt, zijn familie bedreigd, hun hond wordt vermoord, enz. Om aan de pesterijen van Max te ontsnappen, besluit de familie Bowden te verhuizen. Maar Max volgt hen en zijn verlangen naar wraak wordt steeds groter. Uiteindelijk komt het tot een dodelijke confrontatie tussen Sam en Max op de Cape Fear-rivier.
Rolverdeling
[bewerken | brontekst bewerken]Acteur | Personage |
---|---|
Robert De Niro | Max Cady |
Nick Nolte | Sam Bowden |
Jessica Lange | Leigh Bowden |
Juliette Lewis | Danielle "Danny" Bowden |
Joe Don Baker | Claude Kersek |
Robert Mitchum | Lt. Elgart |
Gregory Peck | Lee Heller |
Martin Balsam | Rechter |
Illeana Douglas | Lori Davis |
Fred Thompson | Tom Broadbent |
Prijzen
[bewerken | brontekst bewerken]Academy Award
[bewerken | brontekst bewerken]- (genomineerd) Best Actor in a Leading Role - Robert De Niro
- (genomineerd) Best Actress in a Supporting Role - Juliette Lewis
Golden Globe
[bewerken | brontekst bewerken]- (genomineerd) Best Performance by an Actor in a Motion Picture-Drama - Robert De Niro
- (genomineerd) Best Performance by an Actress in a Supporting Role in a Motion Picture - Juliette Lewis
BAFTA
[bewerken | brontekst bewerken]- (genomineerd) Best Cinematography - Freddie Francis
- (genomineerd) Best Editing - Thelma Schoonmaker
Feiten
[bewerken | brontekst bewerken]- De hoofdrolspelers uit de originele film uit 1962, Robert Mitchum en Gregory Peck, hebben allebei een kleine rol in deze remake. Dit was trouwens Pecks laatste filmrol.
- Oorspronkelijk was dit een film van Steven Spielberg. Maar de regisseur gaf de taak door aan Martin Scorsese. Spielberg meende dat deze film meteen een succes zou worden en Scorsese zou helpen bij het financieren van zijn volgende projecten. Spielbergs eerste keuze voor de rol van Max Cady was Bill Murray.
- Scorseses eerste keuze voor de rol van Sam Bowden was Harrison Ford. Hij gaf Robert De Niro de opdracht om Ford te bellen.
- De filmmuziek is een bewerking van de originele muziek van Bernard Herrmann voor de film uit 1962. Elmer Bernstein gebruikte bovendien ook nog ongebruikte fragmenten van Herrmann, die hij gecomponeerd had voor Torn Curtain uit 1966.
- Robert De Niro gebruikt voor zijn personage een typisch accent uit het zuiden van de Verenigde Staten. Regisseur Martin Scorsese vond dit een eng accent en dus gebruikte De Niro als grap het accent om berichten achter te laten op Scorseses antwoordapparaat.