Birmese drieklauw
| Birmese drieklauw IUCN-status: Kritiek[1] (2018) | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| Een gevangen exemplaar | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||
| Nilssonia formosa Gray, 1869 | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Birmese drieklauw op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
De Birmese drieklauw[2] (Nilssonia formosa) is een schildpad uit de familie weekschildpadden (Trionychidae).
Naam en indeling
[bewerken | brontekst bewerken]De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst voorgesteld door John Edward Gray in 1869. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Trionyx formosus gebruikt.[3]
De soortaanduiding formosus komt uit het Latijn en betekent vrij vertaald 'mooi'.
Uiterlijke kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]Met een maximale rugschild van 65 centimeter is het een wat grotere soort, het schild is olijfkleurig groen tot bruin en rond van vorm.[4] De kop en poten zijn groengrijs tot bruingrijs van kleur, de bovenzijde van de kop heeft een fijn patroon van kleine, donkere tot zwarte vlekjes. De snuitpunt is lang en spits. Het buikschild is wit, de onderzijde van de kop en nek zijn meer witgrijs van kleur. Onder het buikschild zijn vier verdikkingen aanwezig. Juveniele dieren hebben vier grote, ronde en oog-achtige vlekken op het rugschild die lichtere en donkere randen hebben en sterk afsteken. Deze vlekken doen wat denken aan een pauw en verdwijnen langzaam naarmate de schildpad ouder wordt.[5] De zwemvliezen tussen de tenen zijn goed ontwikkeld en de kop heeft een spitse snuitpunt.
Verspreiding en habitat
[bewerken | brontekst bewerken]De Birmese drieklauw werd lange tijd beschouwd als endemisch in Myanmar maar werd later ontdekt in de Chinese provincie Yunnan. De naam is te danken aan de oude naam van Myanmar dat vóór een militaire coup in 1962 nog Birma heette. De schildpad leeft alleen in de rivieren Irrawaddy, Sittang, en Salween. Er leeft ook een kolonie bij de Maha Myat Muni Tempel in Mandalay. De habitat bestaat uit stilstaande tot traag stromende wateren zoals grote rivieren en meren met een zanderige bodem. De soort is aangetroffen van zeeniveau tot op een hoogte van ongeveer 200 meter boven zeeniveau.
Levenswijze
[bewerken | brontekst bewerken]De schildpad leeft vermoedelijk van vlees als vissen, slakken en tweekleppigen. Er zijn nog weinig dieren in het wild bestudeerd. De schildpadden worden gezien als heilig en zijn vaak te zien in vijvers van tempels. De dieren worden door de lokale bevolking gevoerd met kip en rijst. Veel exemplaren vertonen afwijkingen, vermoedelijk door inteelt of ongeschikte voeding.[6]
De eieren worden door de vrouwtjes afgezet in zandbanken, een nest telt ongeveer twintig eieren.[1]
Beschermingsstatus
[bewerken | brontekst bewerken]Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is de beschermingsstatus 'ernstig bedreigd' toegewezen (Critically Endangered of CR).[7]
Bronvermelding
[bewerken | brontekst bewerken]Referenties
- ↑ a b (en) Birmese drieklauw op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ Bernhard Grzimek (1971). Het Leven Der Dieren Deel VI: Reptielen. Kindler Verlag AG, Pagina 134. ISBN 90 274 8626 3.
- ↑ Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database – Nilssonia formosa.
- ↑ C.H. Ernst, R.G.M. Altenburg & R.W. Barbour, Turtles of the world - Burmese peacock softshell turtle (Nilssonia formosa).
- ↑ Indraneil Das (2015). A Field Guide To The Reptiles Of South-East Asia. Bloomsbury Publicing, Pagina 177. ISBN 978-1-4729-2057-7.
- ↑ Franck Bonin, Bernard Devaux & Alain Dupré, vertaald door Peter C.H. Pritchard (2006). Turtles of the World. Johns Hopkins University Press, Pagina 140, 141. ISBN 0801884969.
- ↑ International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Nilssonia formosa - IUCN Red List.
Bronnen
- (en) – C.H. Ernst, R.G.M. Altenburg & R.W. Barbour - Turtles of the world - Burmese peacock softshell turtle (Nilssonia formosa) - Website
- (en) – Franck Bonin, Bernard Devaux & Alain Dupré, vertaald door Peter C.H. Pritchard - Turtles of the World – Pagina 140, 141 – 2006 – Johns Hopkins University Press – ISBN 0801884969
- (en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Nilssonia formosa - Website Geconsulteerd – 30 oktober 2024
- (en) – Peter Paul van Dijk, John B. Iverson, Anders G. J. Rhodin, H. Bradley Shaffer & Roger Bour - Turtles of the World, 7th Edition: Annotated Checklist of Taxonomy, Synonymy, Distribution with Maps, and Conservation Status - ISSN 10887105 (2014) - Website
· 
· 
