Aimee Mullins
| Aimee Mullins | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Mullins bij het Tribeca Film Festival in 2008.
| ||||
| Volledige naam | Aimee Mullins | |||
| Geboortedatum | 20 juli 1975 | |||
| Geboorteplaats | Allentown | |||
| Nationaliteit |  Verenigde Staten
| |||
| Sportieve informatie | ||||
| Discipline | Hardlopen, verspringen | |||
| OS | 1996 (Paralympische Zomerspelen) | |||
| Website | Officiële website | |||
| ||||
Aimee Mullins (Allentown, Pennsylvania, 20 juli 1975) is een Amerikaanse voormalige paralympisch atlete en wereldrecordhouder. Zij zet zich in de Verenigde Staten in op het gebied van vrouwensport en rond thema's als innovatie en design, onder andere van protheses. Daarnaast is ze actief als actrice en mannequin.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Mullins werd geboren zonder kuitbeenderen (fibulaire hemimelie). Daarom werden haar benen onder de knie geamputeerd toen zij een jaar oud was. Ze heeft sinds ze twee jaar oud was protheses. Ze studeerde met een beurs van het ministerie van defensie aan de Universiteit van Georgetown in Washington, D.C. en werkte als stagiaire op het Pentagon.
In haar studietijd bleek dat Mullins tijdens atletiekwedstrijden van de National Collegiate Athletic Association net zo goed was als niet-gehandicapte atleten. Ze nam voor de Verenigde Staten deel aan de Paralympische Zomerspelen 1996 waar ze wereldrecords vestigde op de 100 meter hardlopen, op de 200 meter hardlopen en bij het verspringen. In 1998 stopte ze met wedstrijdsport.
Van 2007 tot 2009 was Mullins voorzitter van de Amerikaanse Women's Sports Foundation; ze bleef vervolgens aan als lid van de Raad van Bestuur van deze organisatie.[1] Ze was Chef de Mission voor de Verenigde Staten op de Paralympische Zomerspelen 2012 in Londen.[2] In 2012 werd ze door toenmalig minister van buitenlandse zaken Hillary Clinton benoemd tot lid van de Council to Empower Women and Girls Through Sports.[3]
In 2011 werd Mullins Global Ambassador voor L'Oréal.[4] Ze is een bekend spreker over onderwerpen die te maken hebben met identiteit, design, innovatie en het lichaam. Ze trad meerdere malen op bij TED-conferenties.[5] Mullins is vooral geïnteresseerd in innovatie van protheses.
Model en actrice
[bewerken | brontekst bewerken]Mullins is actief als model en mannequin. In 1999 trad ze op als model in de modeshow van de Britse ontwerper Alexander McQueen, op beenprotheses gemaakt van met de hand bewerkt essenhout die een geheel vormen met haar laarzen.
In 2002 speelde Mullins voor het eerst in een film: Cremaster 3 van mediakunstenaar Matthew Barney. Een jaar later speelde ze Lucie Crale in de televisieversie van Agatha Christies Five Little Pigs (met David Suchet in de rol van Hercule Poirot). In de film World Trade Center (2006) speelde ze een journaliste. In 2016 speelde ze in seizoen 1 en 2 van de Netflix serie Stranger Things de moeder van hoofdpersoon Eleven.
Persoonlijk en wetenswaardigheden
[bewerken | brontekst bewerken]Mullins, die twaalf paar beenprotheses bezit, kan door haar kunstbenen te verwisselen in lengte variëren van 1,70 tot 1,83 meter.[6]
Mullins komt voor in verschillende boeken, zoals in Athlete van de fotograaf Howard Schatz (2002), Laws of the Bandit Queens. Words to Live by from 35 of Today's Most Revolutionary Women van Ali Smith (2002) en The Prosthetic Impulse. From a Posthuman Present to a Biocultural Future door Marquard Smith en Joanne Morra (2006).
In 2016 trouwde ze met de Britse acteur Rupert Friend.
Filmografie
[bewerken | brontekst bewerken]Films
[bewerken | brontekst bewerken]| Jaar | Titel | Rol | Bijzonderheden |
|---|---|---|---|
| 2006 | Marvelous | Becka | |
| 2006 | World Trade Center | Reporter | |
| 2008 | Quid Pro Quo | Raine | |
| 2013 | In the Woods | ||
| 2014 | Rob the Mob | Carrie | |
| 2014 | Young Ones | Katherine Holm | |
| 2014 | Appropriate Behavior | Sasha | |
| 2014 | River of Fundament | The Ka of Norman / Isis | |
| 2015 | STRYKA | Stryka | Korte film |
| 2015 | In Stereo | Trisha Bontecou | |
| 2017 | Rufus | Celia | Korte film |
| 2018 | Unsane | Ashley Brighterhouse | |
| 2019 | Drunk Parents | Heidi Bianchi | |
| 2023 | Asteroid City | Actrice |
Televisie
[bewerken | brontekst bewerken]| Jaar | Titel | Rol | Bijzonderheden |
|---|---|---|---|
| 2002 | Cremaster 3 | The Entered Novitiate / Oonagh MacCumhail | |
| 2003 | Agatha Christie's Poirot | Lucy Crale | Aflevering: "Five Little Pigs" |
| 2011 | Naked in a Fishbowl | Nance | Aflevering: "The Bold and the Bucious" |
| 2014 | Crossbones | Antoinette / Woman in White / The Woman-In-White | 4 afleveringen |
| 2015 | The Mysteries of Laura | Connie Baker | Aflevering: "The Mystery of the Exsanguinated Ex" |
| 2015 | Power | Ellen Wenrich | Aflevering: "Ghost Is Dead" |
| 2016 | Limitless | Dr. Peri | Aflevering: "Hi, My Name Is Rebecca Harris" |
| 2016–heden | Stranger Things | Terry Ives | 11 afleveringen |
| 2017 | Odd Mom Out | Annabelle Hughes | Aflevering: "Homo Erectus" |
| 2019 | Bull | Alice Yarrow | Aflevering: "Billboard Justice" |
| 2020 | Devs | Anya | 3 afleveringen |
| 2020 | MacGyver | Jess Miller | Aflevering: "Thief + Painting + Auction + Viro-486 + Justice" |
Citaat
[bewerken | brontekst bewerken]' Adversity is just change that we haven't adapted ourselves to, yet.[7]
' Sure, I'd love to have children some day. But world domination comes first.'[8]
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- Aimee Mullins
- Aimee Mullins in de IMDb.
- ↑ (en) Aimee Mullins. Women's Sports Foundation. Geraadpleegd op 19 maart 2022.
- ↑ (en) Mullins Selected as U.S. Chef de Mission for London 2012. The O&P EDGE Magazine (5 mei 2011). Geraadpleegd op 19 maart 2022.
- ↑ The U.S. Department of State's Council to Empower Women and Girls Through Sports. U.S. Department of State. Geraadpleegd op 19 maart 2022.
- ↑ (en) L'Oreal Paris, Aimee Mullins: New Global Ambassador for L'Oreal Paris. www.prnewswire.com. Geraadpleegd op 19 maart 2022.
- ↑ (en) Whitney Bauck, Aimee Mullins on Disability, Design and Becoming an Alexander McQueen Muse. Fashionista. Geraadpleegd op 19 maart 2022.
- ↑ Lezing Prosthetic aesthetics op TED, maart 2009. Gearchiveerd op 15 december 2011.
- ↑ Lezing The opportunity of adversity op TEDMED, najaar 2009. Gearchiveerd op 25 september 2010.
- ↑ The Age, Australië, 2004. Gearchiveerd op 23 april 2016.