Bein

Düütsch

Substantiv

¹Bein (neutrum)

Mehrtall: Beine

Bein

Etymologie

Vun Ooldhoogdüütsch bein, vun Proto-Germaansch *bainą

Översetten

Översetten [ännern]

Kurdsch: ling (ku) Neddersaksch: Mönsterlannsch: Been Oldenborgsch: Been Oostfreesch: Been (frs) Oostnordseeplattdüütsch: Been Vest Recklinghusen: Been Däänsch: ben (da) Düütsch: Bein (de) Ooldhoogdüütsch: bein (goh) Engelsch: leg (en)

Franzöösch: jambe (fr) Freesch: Noordfreesch (Föhr): bian Nedderlandsch: been (nl) Ooldnoorsch: bein (non) Portugeesch: perna (pt) Spaansch: pierna (es)