Red Nichols

Red Nichols (1905-1965).

Ernest Loring „Red“ Nichols (* 8. Mai 1905 in Ogden, Utah; † 28. Juni 1965 in Las Vegas, Nevada) weer en US-amerikaansch Jazzmusiker, Kornettist un Trompeter. Nichols hörr to de herutragend Vertreder vun den Chicago Jazz. Sien Speelwies weer vun de vun Bix Beiderbecke beinfloot, mit de he ok immer vergleeken wurr. He weer aber ok wiels de 1920er Johren een vun de wenig Kornettisten, de dat in Stil, Phraseeren un lyrisch Utdrucksstärke mit Beiderbecke upnehmen kunnen.

Leven un Wark

Nichols, de wegen sien root Hoor „Red“ nömmt wurr, kreeg dör sien Vader, en Musiklehrer, en umfaaten musikaalsch Utbillen. Nah eerst Anfänge mit de Danzband The Syncopating Five ut den Middelwesten, truck he 1923 nah New York. In de Loop vun de 1920er Johren hett he an över 4000 Plattenupnahmen mitwarkt, ünner annern mit de The California Ramblers. Vun de tallriek lütt Formatschonen, de he vör Upnahmen un Tourneen tosommenstellen dee, is Red Nichols and his Five Pennies de bekannteste, de mit den „Washboard Blues“ in’ April 1927 ehr eersten Chartspood in den Billboard Top 30 harr. Dorneben speel he mit Dick McDonough, Jimmy Dorsey, Miff Mole, Vic Berton un annern in de Studioband The Charleston Chasers, de in’ Mai 1927 hör eersten Hit mit „Someday, Sweetheart“ (#19) harrn.

Mit „Ida, Sweet as Apple Cider“ keem he in’ November up Positschoon 1 vun de Charts un harr en Millionenerfolg. In sien Bands hebbt ünner annern arbeit Benny Goodman, Miff Mole, Jimmy Dorsey, Jack Teagarden, Glenn Miller, Pee Wee Russell, Joe Venuti, Eddie Lang un Gene Krupa, mit de he ünner annern den Standard Back Home Again in Indiana (1929) inspeelt hett. Dorneben speel he ok bi The Little Ramblers un bi Sam Lanin. Mit sien Five Pennies wark Nichols an 14. Januar 1930 an de Oorupführen vun de Neefaaten vun Gershwin sien Musical „Strike Up the Band“ an den New Yorker Broadway mit; de 78er vun den Titelsong reck # 7 vun de Billboard Top 30.

In de folgend dree Johrteihnten hett he Studio- un Broadway-Orchester leit un is in tallriek Radio- un Fernsehshows uptreden. Tüschen 1942 un 1944 hör he to dat Casa Loma Orchestra, bevör he sien Five Pennies wedderbeleevt hett, mit de he an’ Dixieland-Revival deelnehm.

Sien Leven wurr 1959 in stark idealiseeren Wies mit Danny Kaye verfilmt (The Five Pennies), de hüm aber to en fulminant Comeback verhulpen.

Ehrungen

1986 wurr he in de Big Band and Jazz Hall of Fame upnommen.

Literatur

• Stephen M. Stroff Red Head: A Chronological Survey of "Red" Nichols and His Five Pennies Studies in Jazz #21. Scarecrow Press, 1996

Weblenken

• DNB-Katalog
• Red Nichols in de Internet Movie Database (engelsch)
• Offiziell Websteed (engelsch)
• Biographie (PDF-Datei; 292 kB)
• Personennaamdati