Director’s Cut
Ünner Director’s Cut [dɪˈrektərs kʌt] (Afk.: D.C.) versteiht man en ne’e Snittversion vun en Speelfilm, de al rutbrocht worrn is. Disse Version is de vun den Speelbaas (engl. director) vun den Film vörtogene Faten, de he sülvst nadräglich tohopenstellt hett. De Begreep Director’s Cut stellt dorbi klor, dat sik disse Version vun de offiziellen (toeerst publizeerten) Faten afsetten deit, de vun de anfänglichen künstlerischen Afsicht vun’n Speelbaas afwieken deit. In’n Normalfall warrt en Director’s Cut en ganze Tiet later as de offizielle Faten publizeert. Dat kann Maanden oder ok Johre duern un warrt allgemeen ok blots bi sünners spoodrieke Filmen maakt.
Filmen warrt faken ümsneden vun wegen de Reakschonen vun de Tokiekers bi Vörafvörföhren to Proov. Dat passeert denn, wenn wenn de Wirken vun den Film op de Proovtokiekers anners utfallt as dat wullt is, to’n Bispeel wenn enkelte Szenen oder Lienen vun de Geschicht in de wiesten Version nic to verstahn sünd. Dat kann sünners ok dat End vun en Film bedrapen. De Ümsnitt kann de Utsaag vun en Film mitünner düchtig ännern. As en Bispeel hett de Director’s Cut vun den FIlm Blade Runner anners as de offizielle Faten, en apen End un de so nöömte Off-Kommentar vun’n Hööftdorsteller fehlt dorin. De Verteller un Mozarts Gegenspeler Salieri in den Film Amadeus warrt in’n Director’s Cut noch düsterer un afgrünniger wiest as nivt Original, wieldat de Profikiller in’n Director’s Cut vun Léon ’n beten wat minschlicher dorstellt warrt.
Bi Hollywood-Filmen is de Speelbaas – anners as in Europa – faken sülvst nich bi den Snitt dorbi. Blots wenige beropene Speelbasen hebbt dor överhööft dat Recht to’n „Final Cut“ (de letzte Snittversion vun en Film na’t End vun de Produkschoon) in jemehrn Verdrag stahn. Tomeist snitt de Filmeditor den Film alleen un snackt sik eerst dorna mit den Speelbaas noch mol af, de sien Faten entweder annimmt oder wietere Ännern vörsleiht.
Later, wenn en Film för de wietere Pubilkatschoon (Video, DVD, Feernsehn) vörbereit warrt, geiht denn de Speelbaas faken sülvst noch mal an’n Snieddisch un sett denn noch de Faten tosamen, de em sülvst an’n Besten gefallt. Faken bargt de Faten tosätzliche Szenen, de in de eersten Version nich to sehn weern. Dorüm is de Director’s Cut tomeist üm eenige Tiet länger – bi den Film Apocalypse Now t. B. is de D.C. üm 48 Minuten länger. Mitünner kann de Director’s Cut aver ok körter wesen, as de offizielle Kinoversion.
Neven den Director’s Cut gifft dat af un to noch annere nadräglich bearbeite Faten vun Kinofilmen, de as Langfaten, Extended Version oder lieker’t betekent warrt. Disse Versionen kamt ünner Ümstännen ahn Mitwarken vun den Speelbaas tostannen, mitünner sogor gegen sien Willen, as to’n Bispeel de Langfaten vun Dune vun den Speelbaas David Lynch.