Niccolò Antonio Colantonio
Niccolò Antonio Colantonio (nato ntuorno ô 1420) fuje nu pettore napulitano, masto 'e Antoniello 'a Messina. 'E pparticulare d''a vita suja so' scure.
Operette a Napule nfra 'o 1440 e 'o 1470 mmerza, sotto 'o regno 'e Alfonso I 'e Aragona, nfruenzato d'â pittura fiamminca e pruvenzale, canosciuta durante 'a furmazione suja, nfra 'o 1438 e 1442, â curtiglio 'e rre Renato 'e Angiò.
'E ll'Ancona pe 'a chiesia franciscana 'e San Lurrienzo Majore, opera smembrata e perza, rummangono solo 'e dduje ttavule centrale cu San Gerolamo int’’o studio e San Francisco cunsegna 'a reola ê urdine franciscane, affettuate nfra 'o 1455 e 'o 1446 mmerza, ma int duje tempe deverse. Int' 'a primma (cchiù recente) 'a cultura a ca guarda Colantuono testimonia 'a nfruenza 'e Jan van Eyck, canosciuto attraverzo ll'opere Barthélemy d'Eyck, presente a Napule â curtiglio 'e Renato 'e Angiò, suprano d''o regno partenopeo d'ô 1438 ô 1442: attienta ô particulare, ma pure â resa volumetreca; pe ttramente int' 'a seconna 'o pettore se arrefà maiormente â cultura fiamminca sperciata d'ê spagnuole (a tale pruposeto se verriano ll'aureole, 'e gruppe stereotipate, 'e chiesie tiseche e 'o pavimento a majoleche), e ncoppa a tutto ê novità pittureche purtate a Napule 'a Jean Fouquet; 'e duje teme conagrafece, pe apparenza scunnesse, so' 'e rialtà attaccate d'ô penziero 'e san Brennadino, ca cunsiderava 'o penziero 'e san Jerulamo â rareca d''a spiretualità franciscana. Antoniello 'a Messina affettuette pe ll'Ancona 'e cchiancarelle laterale cu e Viate franciscane.
Succiessivamente affettua pe 'a chiesia 'e San Dummineco Majore 'a Deposizzione, int ca 'a lamenusa 'a ll'estrema sinistra, cu 'o capo cupierto 'a nu largo turbante, ca se annetta 'o chianto cu 'a fascia d''o stisso sujo cuprecapo è zitazione conagrafeca 'a Petrus Christus.
D''o 1460 è 'o pulittico 'e San Vencienzo Ferrer, affettuato pe 'a chiesia 'e San Preto Martire, dinte a chesta tavula 'o santo centrale, 'e monumentale grannezza, è spirato d'ô opera 'e Piero d''a Francesca, pe ttramente ll'architetture, int ca è nzerto 'o stisso e 'e scene d''a vita suja, songo 'e gusto iberico.