Savate
 | Rencana ini mungkin boleh dikembangkan melalui teks yang diterjemah daripada rencana yang sepadan dalam Wikipedia Bahasa Perancis. (Ogos 2019)
Klik [tunjuk] pada sebelah kanan untuk melihat maklumat penting sebelum menterjemahkan.
|
| Rencana ini mungkin boleh dikembangkan melalui teks yang diterjemah daripada rencana yang sepadan dalam Wikipedia Bahasa Inggeris. (September 2017)
Klik [tunjuk] pada sebelah kanan untuk melihat maklumat penting sebelum menterjemahkan.
|
 | |
| Savate | |
|---|---|
| Juga digelar | Boxe Francaise, French Boxing |
| Fokus | Kaki dan tangan |
| Negara asal |  Perancis
|
| Pencipta | Michel Casseux |
Savate [sa-vat] aau juga dikenali sebagai Boxe Francaise ialah seni bela diri dari negara Perancis yang menggunakan kaki dan tangan. Savate mengabungkan teknik Tinju ala Barat dan beberapa teknik tendangan.
Perkataan "savate" dalam bahasa Perancis bermaksud kasut tua; secara lebih teliti lagi, ia merujuk kepada kasut khusus yang pernah dipakai askar tentera dan kelasi di negara tersebut yang lama-kelamaan dikembangkan menjadi peralatan khusus dalam sukan ini.
Sejarah
[sunting | sunting sumber]Catatan asal mengenai sukan ini mula ditemui pada awal abad ke-19 jauh selepas pencatatan terhadap sukan tinju dilakukan pada abad ke-18. Menurut sejarawan Jean-François Loudcher,[1] savate merupakan hasil perkembangan penggabungan gerakan tempur bagi tujuan mempertahankan diri atau berperang tanding paling banyak tertumpu di kawasan utara Perancis dan Paris[2][3][4] sambil juga berikutan tarikan semula minat umum terhadap senaman fizikal.
Jurusan tempur ini mula dijadikan suatu sukan moden hasil dua tokoh utama: Michel "le Pisseux" Casseux[5] (1794–1869) yang membuka sebuah sekolah mengkhusus seni ini sambil menetapkan peraturan tertentu untuk sukan ini (misalnya larangan mencengkam, menjolok dan menanduk) pada tahun 1825 dan pelajarnya Charles Lecour (1808–1894) menerapkan unsur tinju dalam sukan tersebut hasil penelitiannya terhadap suatu pertarungan tinju oleh dua orang peninju Inggeris tahun 1838.[6]
Kelengkapan
[sunting | sunting sumber]
Sepertimana yang diterangkan mengenai asal-usul savate, sukan ini diutamakan pada pemakaian kasut khas; kasut ini berhujung getah keras yang membolehkan tendangan menggunakan semua bahagian kaki. Sarung tangan tinju jenis berlapik atau tidak lapik juga akan disarungkan.
Peserta dalam pertandingan utama akan memakai suatu kelengkapan tertentu iaitu intégrale [in-tĕ-gral] terdiri daripada sepasang singlet dan seluar panjang khas.
Teknik tempuran
[sunting | sunting sumber]Seni ini dicirikan oleh pengunaan tendangan dan pukulan yang khusus menangkis lawan:
Tendangan
[sunting | sunting sumber]- fouetté [fu-é] - tendangan sorong/ memutar menggunakan hujung atau jari kaki
- chassé [syas-sé] - tendangan samping atau depan yang menggunakan bantalan kaki; disasarkan sama ada pada sisi ("chassé lateral") atau hadapan lawan ("chassé frontal").
- revers - tendangan mengunakan tapak kaki kasut sepenuhnya ke arah hadapan atau belakang lawan
- coup de pied bas [ku dé pié ba] - tendangan membawah bertujuan mengena tulang kering melalui penyentuhan sisi dalam tapak kasut. [7][8]
Kesemua gerakan tendangan ini dikelaskan mengikut arah pergerakan diingini sama ada tendangan tersebut meninggi atas (figure), pada paras sederhana (médian) mahupun paras rendah (bas).
Pukulan
[sunting | sunting sumber]- direct bras avant - pukulan lurus ke depan menggunakan tangan depan
- direct bras arrière - pukulan lurus ke depan menggunakan tangan belakang
- crochet - pukulan mengait ke samping
- uppercut - pukulan mengait ke atas
Aturan dan regulasi
[sunting | sunting sumber]Savate moden membahagikan jenis yang dibenarkan dalam tujuan bertanding kepada tiga tingkat:
- Assault - menganjurkan fokus dalam teknik dan melarang serangan secara berlebihan
- Pre-Combat - memperbolehkan serangan dengan kekuatan penuh asalkan Petarung tersebut menggunakan pelindung kepala dan badan.
- Combat - level paling sengit di mana yang Petarung dilarang menggunakan apapun pelindung kecuali pada kemaluan dan gigi.
Sukan ini tidak menggunakan tali pinggang untuk menandai level kemahiran seseorang sepertimana kebanyakan ilmu bela diri lain namun lebih menggunakan sarung tangan seumpama dipakai peninju. Tahap kemahiran ditandai bermula dari biru sebagai pemula kemudiannya hijau, merah, putih, kuning dan perak (dari tahap I, II hingga V); emas merupakan warna pangkat tertinggi.
Rujukan
[sunting | sunting sumber]- ^ Jean-François Loudcher, Histoire de la savate, du chausson et de la boxe française, 1797-1978 : d'une pratique populaire à un sport de compétition, éditions Ouest-France
- ^ "Martial Arts of the World: R-Z". Books.google.co.uk. Dicapai pada 10 January 2015.
- ^ "Black Belt September 1997". Books.google.co.uk. Dicapai pada 10 January 2015.
- ^ "Black Belt November 2004". Books.google.co.uk. Dicapai pada 10 January 2015.
- ^ Green, Thomas A. (2001). Martial Arts of the World. ABC-CLIO. m/s. 519.
- ^ Savate – Canne – Baton au fil des siècle: la vérifiable histoire de la boxe française. dan catatan Owen Swift di Nicholson, Renton (1840). The Handbook To Boxing. London.
- ^ "Black Belt March 1967". Books.google.co.uk. Dicapai pada 10 January 2015.
- ^ "Black Belt April 2004". Books.google.co.uk. Dicapai pada 10 January 2015.