SIP
Петте нивоа на TCP/IP моделот |
5. Применето ниво (Application layer) |
4. Преносно ниво |
3. Мрежно ниво |
2. Податочно ниво |
ATM • DTM • Ethernet • FDDI • Frame Relay • GPRS • PPP • ARP • RARP • L2TP • PPTP |
1. Физичко ниво |
Етернет • ISDN • Модеми • PLC • SONET/SDH • G.709 • Wi-Fi • … |
Session Initiation Protocol (SIP) е протокол на апликациско ниво за создавање, модифицирање и терминирање на сесии со еден или повеќе учесници. Овие сесии вклучуваат Интернет телефонски повици, мултимедијална дистрибуција и мултимедијална конференција. (cit. RFC 3261).
Овој протокол бил дизајниран од страна на Henning Schulzrinne (Универзитет Колумбија) и Mark Handley (UCL) некаде на почетокот од 1996 година. Последната верзија на спецификацијата на овој протокол е публикувана во RFC 3261 од страна на IETF SIP Working Group. Во ноември 2000, SIP протоколот беше прифатен како 3GPP сигнален протокол и главен елемент на IMS архитектурата. SIP протоколот често се кореисти како сигнален протокол за Voice over IP, заедно со H.323 протоколот и слични на него.
SIP ги има следниве својства:
- Едноставен, има само шест методи.
- Транспортно независен, може да се користи со UDP, TCP, ATM и сл.
- едноставни текстуални пораки, кои може лесно да се прочитаат.
Наводи
[уреди | уреди извор]- http://www.en.voipforo.com/SIP/SIP_architecture.php Архивирано на 27 јуни 2020 г.