NGC 2371
| NGC 2371 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Близнаци |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 7 ч 25 м 33,9 с |
| Деклинација | + 29° 29' 18" |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | планетарна маглина |
| Морфолошки вид | PN |
| Привиден сјај (видлив) |
11,2 |
| Привиден сјај (во честот. појас.) |
13 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 1,03' x ?' |
| Историја | |
| Откривач | Вилијам Хершел |
| Откриена | 12 март 1785 |
| Други ознаки | NGC 2372, PK 189+19.1, CS=15.5, part of one PN |
NGC 2371 — планетарна маглина во соѕвездието Близнаци, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 2371 се споменува и како NGC 2372, PK 189+19.1, CS=15.5, part of one PN.
Откривање
[уреди | уреди извор]Објектот е откриен на 12 март 1785 година од страна на Вилијам Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 2371 е од видот PN.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 11,2 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 13 m.[2] NGC 2371 има само една позната привидна димензија, која изнесува 1,03'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 7 ч 25 м 33,9 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 29° 29' 18".
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на NGC 2371 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 100; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 1922. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 678.
Поврзано
[уреди | уреди извор]
Наводи
[уреди | уреди извор]Користена литература
[уреди | уреди извор]- Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)