NGC 2367
| NGC 2367 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Големо Куче |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 7 ч 20 м 6 с |
| Деклинација | - 21° 52' 54" |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | расеано ѕвездено јато |
| Морфолошки вид | IV3p |
| Привиден сјај (видлив) |
7,9 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 5' x ?' |
| Историја | |
| Откривач | Вилијам Хершел |
| Откриена | 20 ноември 1784 |
| Други ознаки | OCL 621, ESO 559-SC5 |
NGC 2367 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Големо Куче, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 2367 се споменува и како OCL 621, ESO 559-SC5.
Откривање
[уреди | уреди извор]Објектот е откриен на 20 ноември 1784 година од страна на Вилијам Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 2367 е од видот IV3p.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 7,9 m.[2] NGC 2367 има само една позната привидна димензија, која изнесува 5'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 7 ч 20 м 6 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 21° 52' 54".
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на NGC 2367 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 319; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 5978. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 656.
Поврзано
[уреди | уреди извор]
Наводи
[уреди | уреди извор]Користена литература
[уреди | уреди извор]- Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)