NGC 1711
| NGC 1711 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Маса |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 4 ч 50 м 36,2 с |
| Деклинација | - 69° 59' 8" |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | расеано ѕвездено јато |
| Морфолошки вид | OCL |
| Привиден сјај (видлив) |
10,1 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 2,4' x ?' |
| Историја | |
| Откривач | Џејмс Данлоп |
| Откриена | 3 август 1826 |
| Други ознаки | ESO 56-SC10, in LMC |
NGC 1711 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Маса, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 1711 се споменува и како ESO 56-SC10, in LMC.
Откривање
[уреди | уреди извор]Објектот е откриен на 3 август 1826 година од страна на Џејмс Данлоп, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 9 см.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 1711 е од видот OCL.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 10,1 m.[2] NGC 1711 има само една позната привидна димензија, која изнесува 2,4'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 4 ч 50 м 36,2 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 69° 59' 8".
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на NGC 1711 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 444; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 9165.
Поврзано
[уреди | уреди извор]
Наводи
[уреди | уреди извор]Користена литература
[уреди | уреди извор]- Sulentic, Jack W., and William G. Tifft, "The Revised New General Catalogue of Nonstellar Astronomical Objects (RNGC)". Tucson, Arizona:University of Arizona Press, 1973. (4016,0)