Iva Mandušić
Miroslav Krleža Lexicographic Institute, Zagreb, Croatian Biographic Lexicon, assistant editor-in-chief
CV
• Education
Iva Mandušić was born in 1973. After she graduated History and Latin language at the Faculty of Humanities and Social Sciences, University of Zagreb, she finished MA studies in history (2006) researching the 17th century historian Miklós Istvánffy and his role in the Croatian historiography. She finished PhD studies in history at the Faculty of Humanities and Social Sciences, University of Zagreb (2020) with the PhD thesis on the history of Drašković family in the 16th and the first half of 17th century.
• Employment
From 2000. she has been working in The Miroslav Krleža Institute of Lexicography in Zagreb (www.lzmk.hr). She is an author and editor in Hrvatski biografski leksikon (Croatian Biographical Lexicon), contributing mostly at political and cultural themes from 16th to 20th century, archaeology, ethnology and maritime history. She was appointed an assistant editor-in-chief in 2017.
• Research interests
She researches early modern Croatian history, history of nobility, history of Church and Latin historiography. Comprehensive list of publications is available at the:
https://www.bib.irb.hr/pregled/znanstvenici/257250?autor=257250
Dr. sc. Iva Mandušić
Leksikografski zavod Miroslav Krleža
Frankopanska 26
10 0000 Zagreb, Croatia
ŽIVOTOPIS / HRVATSKI
Iva Mandušić rođena je 1973. u Zagrebu, gdje je 1991. završila Klasičnu gimnaziju. Studij povijesti i latinskoga jezika završila je 1997. na Filozofskom fakultetu u Zagrebu. Na istom fakultetu stekla je 2006. titulu magistra znanosti obranivši magistarski rad pod naslovom Hrvatska povijest u djelu Nikole (Miklósa) Istvánffyja te 2020. titulu doktora znanosti disertacijom Povijest obitelji Drašković u 16. i prvoj polovici 17. stoljeća.
Od 2000. zaposlena je u Leksikografskom zavodu Miroslav Krleža u uredništvu Hrvatskog biografskog leksikona, od 2017. kao pomoćnica glavnog urednika. Autorica je i urednica biobibliografskih članaka s područja političke i kulturne povijesti od 16. do 20. stoljeća te arheologije, etnologije, povijesti pomorstva i geografije, a sličnim temama surađivala je i u drugim izdanjima matične kuće (Hrvatska enciklopedija, Zagrebački leksikon, Hrvatski opći leksikon, Leksikon književno-kulturnoga nazivlja, Enciklopedija Hrvatskoga zagorja).
Surađivala je na znanstvenom projektu Hrvatska bio-bibliografska baština Ministarstva znanosti i tehnologije RH (2001.–2006. voditelj dr. sc. Trpimir Macan) i na međunarodnim projektima Das Priesterkolleg St. Augustin (»Frintaneum») in Wien als Post-Graduate-Einrichtung und Netzwerkstatt der Donaumonarchie 1816.–1918. i Bischofslexikon der Habsburgermonarchie 1806.–1918., Institut für Historische Theologie – Kirchengeschichte Kath.-Theol. Fakultät der Universität Wien / Österreichischen Akademie der Wissenschaften / Kommission für die Geschichte der Habsburgermonarchie (Beč, Austrija) (2011.–2012. voditelj prof. dr. sc. Rupert Klieber). Sudjelovala je i u izradi Latinsko-hrvatskoga enciklopedijskoga rječnika (Zagreb 2000). Područje njezina znanstvenoga interesa je povijest plemstva, latinistička historiografija i crkvena povijest ranoga novoga vijeka. Radove s temama iz tih područja redovito izlaže na domaćim i inozemnim znanstvenih i stručnim skupovima.
• Education
Iva Mandušić was born in 1973. After she graduated History and Latin language at the Faculty of Humanities and Social Sciences, University of Zagreb, she finished MA studies in history (2006) researching the 17th century historian Miklós Istvánffy and his role in the Croatian historiography. She finished PhD studies in history at the Faculty of Humanities and Social Sciences, University of Zagreb (2020) with the PhD thesis on the history of Drašković family in the 16th and the first half of 17th century.
• Employment
From 2000. she has been working in The Miroslav Krleža Institute of Lexicography in Zagreb (www.lzmk.hr). She is an author and editor in Hrvatski biografski leksikon (Croatian Biographical Lexicon), contributing mostly at political and cultural themes from 16th to 20th century, archaeology, ethnology and maritime history. She was appointed an assistant editor-in-chief in 2017.
• Research interests
She researches early modern Croatian history, history of nobility, history of Church and Latin historiography. Comprehensive list of publications is available at the:
https://www.bib.irb.hr/pregled/znanstvenici/257250?autor=257250
Dr. sc. Iva Mandušić
Leksikografski zavod Miroslav Krleža
Frankopanska 26
10 0000 Zagreb, Croatia
ŽIVOTOPIS / HRVATSKI
Iva Mandušić rođena je 1973. u Zagrebu, gdje je 1991. završila Klasičnu gimnaziju. Studij povijesti i latinskoga jezika završila je 1997. na Filozofskom fakultetu u Zagrebu. Na istom fakultetu stekla je 2006. titulu magistra znanosti obranivši magistarski rad pod naslovom Hrvatska povijest u djelu Nikole (Miklósa) Istvánffyja te 2020. titulu doktora znanosti disertacijom Povijest obitelji Drašković u 16. i prvoj polovici 17. stoljeća.
Od 2000. zaposlena je u Leksikografskom zavodu Miroslav Krleža u uredništvu Hrvatskog biografskog leksikona, od 2017. kao pomoćnica glavnog urednika. Autorica je i urednica biobibliografskih članaka s područja političke i kulturne povijesti od 16. do 20. stoljeća te arheologije, etnologije, povijesti pomorstva i geografije, a sličnim temama surađivala je i u drugim izdanjima matične kuće (Hrvatska enciklopedija, Zagrebački leksikon, Hrvatski opći leksikon, Leksikon književno-kulturnoga nazivlja, Enciklopedija Hrvatskoga zagorja).
Surađivala je na znanstvenom projektu Hrvatska bio-bibliografska baština Ministarstva znanosti i tehnologije RH (2001.–2006. voditelj dr. sc. Trpimir Macan) i na međunarodnim projektima Das Priesterkolleg St. Augustin (»Frintaneum») in Wien als Post-Graduate-Einrichtung und Netzwerkstatt der Donaumonarchie 1816.–1918. i Bischofslexikon der Habsburgermonarchie 1806.–1918., Institut für Historische Theologie – Kirchengeschichte Kath.-Theol. Fakultät der Universität Wien / Österreichischen Akademie der Wissenschaften / Kommission für die Geschichte der Habsburgermonarchie (Beč, Austrija) (2011.–2012. voditelj prof. dr. sc. Rupert Klieber). Sudjelovala je i u izradi Latinsko-hrvatskoga enciklopedijskoga rječnika (Zagreb 2000). Područje njezina znanstvenoga interesa je povijest plemstva, latinistička historiografija i crkvena povijest ranoga novoga vijeka. Radove s temama iz tih područja redovito izlaže na domaćim i inozemnim znanstvenih i stručnim skupovima.
less
InterestsView All (35)
Uploads
Papers by Iva Mandušić
hospital and chapter that were founded under its auspice. Because of the reorganisation in 1901. the confraternity ended its activities, and its property came under the protection of the Institute of St. Jerome. During the turbulent post-war period between 1945. and 1957. the confraternity was temporarily reactivated offering the shelter to the Croatian refugees. Existence of this institution is mentioned in a great number of works, especially regarding the period of its reorganisation at the beginning of the twentieth century. The main purpose of this article was to sort out the publications concerning only the work of the confraternity of St. Jerome.
http://hbl.lzmk.hr/clanak.aspx?id=11958
contributed to the Hrvatski biografski leksikon (II. volume, 1989) with an article on the Counts of Bribir. All author's contributions in the mentioned editions elaborate upon still current questions in Croatian medieval studies, and thus present an important backing for research of other close topics in other encyclopeadic editions.
Drašković post-Trent activities - the adoption of new laws, adoption of new rules of behaviour within the community, the implementation of new standards through the newly opened schools and above all creation of a new spiritual climate, which created favourable conditions for the testimony of the Catholic faith - were extremely successful. Having laid a solid base for the Catholic renewal of the Zagreb diocese, Drašković enabled his successors to continue this process in the 17th century.
Keywords: Juraj Drašković, Trent, confessionalisation, Zagreb Diocese, Catholic renewal, Early Modern Period
history and culture. He possessed several estates in Varaždin, Zagreb and Križevci Counties, so as a landowner he participated in the work of Croatian diet, and as a politician and diplomat participated in various state committees and delegations to the royal court. In the article the authoress also analyzes his role of a devoted Catholic; he donated some of his estates and a part of his valuable library to Jesuit order in Croatia.
After his retirement from active political life, he had permanently moved to his estate Vinica in Varaždin County, where he dedicated the rest of his life to historiography work. He was also buried there—a gravestone of Istvánffy family from 1603 and embossed plates in 1604 with the family coat of arms that remained preserved purport this undoubtedly.
Conference Presentations by Iva Mandušić
history and culture. He possessed several estates in Varaždin, Zagreb and Križevci Counties, so as a landowner he participated in the work of Croatian diet, and as a politician and diplomat participated in various state committees and delegations to the royal court. In the article the authoress also analyzes his role of a devoted Catholic; he donated some of his estates and a part of his valuable library to Jesuit order in Croatia.
After his retirement from active political life, he had permanently moved to his estate Vinica in Varaždin County, where he dedicated the rest of his life to historiography work. He was also buried there—a gravestone of Istvánffy family from 1603 and embossed plates in 1604 with the family coat of arms that remained preserved purport this undoubtedly.
Books by Iva Mandušić
PHD THESIS by Iva Mandušić
The lack of scientific books on Croatian nobility is in contrast with the fact that there is a voluminous material both on noble families in domestic and foreign archives. One of the families that marked Croatian and Middle European Early Modern Age was the Drašković family. The interest of Croatian historiography until now was primarily focused on research of later periods of the family's history, in a rather fragmented way. The dissertation researches phases of the family's rise (16th -17th century), when the family members had begun to take the most prominent positions of political and religious service under the Habsburg protectorate almost as a rule. The research is based on studying abundance of original material, as well as on critical approach to the relevant secondary literature. The dissertation is reconstructing various spheres of this family's life, and determines its significance and role in a wider European socio-cultural context.
The research was based on a critical analysis of the original material of private and official provenance. Documents in question were created in everyday life, such as grants, wills, property disputes, reports, tax lists and correspondence, as well as chronicles of family history and other narrative sources. The largest part of the archive material on the family is stored in the Croatian State Archives and the Archives of the Croatian Academy of Sciences and Arts in Zagreb, while material related to government services, royal donations and administrative affairs of family members along with numerous private correspondence is in the Hungarian National Archives in Budapest and the Austrian State Archives in Vienna. The study also included registers of universities (matriculae) active in the 16th and 17th centuries, which provided valuable data on the education of family members.
Based on source analysis and relevant literature, two main research hypotheses emerged and were conceptualised. The first thesis is that as early as the 16th century, when the administrative structures were just beginning to spread, it was possible to obtain a magnate status in only one generation of family, through education and consequently occupation of high services. The second thesis is that the acquisition of magnate titles enables the creation of a clientelist network large enough to secure new estates throughout the Hungarian-Croatian Kingdom.
The dissertation is structured according to the hypotheses. The introductory part presents the reasons and goals of the research, as well as an overview of the used archival materials and literature relevant to this research, followed by a review of past historiographic research and a substantiated theoretical background and conceptualization of the work, along with a selection of methodological procedures. A theoretical framework was presented according to which the horizontal and vertical mobility of the nobility also reflected the emergence of the state, i.e. the creation of institutions. Furthermore, the systematisation of different legal norms and legal practices that separated the nobility from other social strata was carried out, as well as of the legitimation patterns used in justification for its privileged status.
The first thematic section deals with the family history after migration from south to north in the period from the mid-16th century to the mid-17th century. After reviewing the origins and history of the Drašković family during the migration, an analysis of noble diplomas and associated coats of arms was performed in order to establish the dynamics of obtaining the noble titles and the circumstances in which they were obtained, followed by an analysis of royal grants to family members, sales and pledge agreements. Consequently, the methods and dynamics of the acquisition of property and their location were thus determined.
The focus was put on reconstructing the mechanisms of the rise of the first generation of family in the new homeland (Juraj I and his brothers), the reconstruction of the progression of the second generation (Ivan II, Petar and Juraj II) and the results of their ascension on the social ladder in the third generation. In the chapter on the first generation in the new homeland, the first generation after the migration from Lika and the hinterland of Skradin to the new homeland and their education and positioning was analysed. An emphasis was placed on the activity of Juraj I (1525-1587), who, thanks to his extraordinary abilities, was able to reach high state and clerical positions and so ensured his family not only survival but also status in the circle of powerful magnate families. The activity of his brothers Ivan I (1525-1561) and Gašpar I (1530-1591) and the first generation property situation were analysed. The same approach was applied in the chapter on the second generation of Drašković, Ivan II (1550-1613), Petar (1567-1614) and Juraj II (1570-1591) as well as in the chapter on the third generation. Each chapter is accompanied by an appropriate map with a chronological account of the acquisition of family possessions.
In the second part of the thesis, in accordance with selected topics relevant also to the European context, attention was focused on constructing family identity, family structure, family relations, position of women and marriage strategies, as well as relationships with other noble families. An important component of the expression of noblemen identity was heraldry, which was distributed through family seals, coats of arms, tombstones and various objects of daily use. The nobility, in addition to playing a central role in the political and economic life of modern society, also invested considerable funds in its representation. It was especially successfully implemented through ordering of works of art and through the literary culture (noble libraries, authors and patrons of literary works), as well as through the so-called the culture of death by ensuring that the deceased's life is appropriately remembered by the building of monumental tombstones. Noble families promoted their status in society through castles and manor houses as places of residence and social events. In the case of Drašković, these were primarily the castles of Trakošćan and Klenovnik, which are even today still recognizable symbols of this family power in the past.
The concluding considerations set out the framework of the hypotheses and research questions presented. The analysis of the results confirmed that the connection with the crown led to the social and economic rise of the whole family, and that the family could achieve a noticeable rise through a combination of different survival strategies. Furthermore, the Drašković family and the circle of their protégés demonstrated the clientelistic functioning of Croatian nobility and Croatian politics. In early-modern society, not only in the Croatian-Slavonian region, political relations were based on patronage and open clientelism, and personal loyalty was often more important than competence.
As a framework for future research, it was suggested that attention should be paid to female members of the family, who were – according to the collected but until recently almost completely unknown data – highly educated, as well as roles they had in all segments of the family life.
hospital and chapter that were founded under its auspice. Because of the reorganisation in 1901. the confraternity ended its activities, and its property came under the protection of the Institute of St. Jerome. During the turbulent post-war period between 1945. and 1957. the confraternity was temporarily reactivated offering the shelter to the Croatian refugees. Existence of this institution is mentioned in a great number of works, especially regarding the period of its reorganisation at the beginning of the twentieth century. The main purpose of this article was to sort out the publications concerning only the work of the confraternity of St. Jerome.
http://hbl.lzmk.hr/clanak.aspx?id=11958
contributed to the Hrvatski biografski leksikon (II. volume, 1989) with an article on the Counts of Bribir. All author's contributions in the mentioned editions elaborate upon still current questions in Croatian medieval studies, and thus present an important backing for research of other close topics in other encyclopeadic editions.
Drašković post-Trent activities - the adoption of new laws, adoption of new rules of behaviour within the community, the implementation of new standards through the newly opened schools and above all creation of a new spiritual climate, which created favourable conditions for the testimony of the Catholic faith - were extremely successful. Having laid a solid base for the Catholic renewal of the Zagreb diocese, Drašković enabled his successors to continue this process in the 17th century.
Keywords: Juraj Drašković, Trent, confessionalisation, Zagreb Diocese, Catholic renewal, Early Modern Period
history and culture. He possessed several estates in Varaždin, Zagreb and Križevci Counties, so as a landowner he participated in the work of Croatian diet, and as a politician and diplomat participated in various state committees and delegations to the royal court. In the article the authoress also analyzes his role of a devoted Catholic; he donated some of his estates and a part of his valuable library to Jesuit order in Croatia.
After his retirement from active political life, he had permanently moved to his estate Vinica in Varaždin County, where he dedicated the rest of his life to historiography work. He was also buried there—a gravestone of Istvánffy family from 1603 and embossed plates in 1604 with the family coat of arms that remained preserved purport this undoubtedly.
history and culture. He possessed several estates in Varaždin, Zagreb and Križevci Counties, so as a landowner he participated in the work of Croatian diet, and as a politician and diplomat participated in various state committees and delegations to the royal court. In the article the authoress also analyzes his role of a devoted Catholic; he donated some of his estates and a part of his valuable library to Jesuit order in Croatia.
After his retirement from active political life, he had permanently moved to his estate Vinica in Varaždin County, where he dedicated the rest of his life to historiography work. He was also buried there—a gravestone of Istvánffy family from 1603 and embossed plates in 1604 with the family coat of arms that remained preserved purport this undoubtedly.
The lack of scientific books on Croatian nobility is in contrast with the fact that there is a voluminous material both on noble families in domestic and foreign archives. One of the families that marked Croatian and Middle European Early Modern Age was the Drašković family. The interest of Croatian historiography until now was primarily focused on research of later periods of the family's history, in a rather fragmented way. The dissertation researches phases of the family's rise (16th -17th century), when the family members had begun to take the most prominent positions of political and religious service under the Habsburg protectorate almost as a rule. The research is based on studying abundance of original material, as well as on critical approach to the relevant secondary literature. The dissertation is reconstructing various spheres of this family's life, and determines its significance and role in a wider European socio-cultural context.
The research was based on a critical analysis of the original material of private and official provenance. Documents in question were created in everyday life, such as grants, wills, property disputes, reports, tax lists and correspondence, as well as chronicles of family history and other narrative sources. The largest part of the archive material on the family is stored in the Croatian State Archives and the Archives of the Croatian Academy of Sciences and Arts in Zagreb, while material related to government services, royal donations and administrative affairs of family members along with numerous private correspondence is in the Hungarian National Archives in Budapest and the Austrian State Archives in Vienna. The study also included registers of universities (matriculae) active in the 16th and 17th centuries, which provided valuable data on the education of family members.
Based on source analysis and relevant literature, two main research hypotheses emerged and were conceptualised. The first thesis is that as early as the 16th century, when the administrative structures were just beginning to spread, it was possible to obtain a magnate status in only one generation of family, through education and consequently occupation of high services. The second thesis is that the acquisition of magnate titles enables the creation of a clientelist network large enough to secure new estates throughout the Hungarian-Croatian Kingdom.
The dissertation is structured according to the hypotheses. The introductory part presents the reasons and goals of the research, as well as an overview of the used archival materials and literature relevant to this research, followed by a review of past historiographic research and a substantiated theoretical background and conceptualization of the work, along with a selection of methodological procedures. A theoretical framework was presented according to which the horizontal and vertical mobility of the nobility also reflected the emergence of the state, i.e. the creation of institutions. Furthermore, the systematisation of different legal norms and legal practices that separated the nobility from other social strata was carried out, as well as of the legitimation patterns used in justification for its privileged status.
The first thematic section deals with the family history after migration from south to north in the period from the mid-16th century to the mid-17th century. After reviewing the origins and history of the Drašković family during the migration, an analysis of noble diplomas and associated coats of arms was performed in order to establish the dynamics of obtaining the noble titles and the circumstances in which they were obtained, followed by an analysis of royal grants to family members, sales and pledge agreements. Consequently, the methods and dynamics of the acquisition of property and their location were thus determined.
The focus was put on reconstructing the mechanisms of the rise of the first generation of family in the new homeland (Juraj I and his brothers), the reconstruction of the progression of the second generation (Ivan II, Petar and Juraj II) and the results of their ascension on the social ladder in the third generation. In the chapter on the first generation in the new homeland, the first generation after the migration from Lika and the hinterland of Skradin to the new homeland and their education and positioning was analysed. An emphasis was placed on the activity of Juraj I (1525-1587), who, thanks to his extraordinary abilities, was able to reach high state and clerical positions and so ensured his family not only survival but also status in the circle of powerful magnate families. The activity of his brothers Ivan I (1525-1561) and Gašpar I (1530-1591) and the first generation property situation were analysed. The same approach was applied in the chapter on the second generation of Drašković, Ivan II (1550-1613), Petar (1567-1614) and Juraj II (1570-1591) as well as in the chapter on the third generation. Each chapter is accompanied by an appropriate map with a chronological account of the acquisition of family possessions.
In the second part of the thesis, in accordance with selected topics relevant also to the European context, attention was focused on constructing family identity, family structure, family relations, position of women and marriage strategies, as well as relationships with other noble families. An important component of the expression of noblemen identity was heraldry, which was distributed through family seals, coats of arms, tombstones and various objects of daily use. The nobility, in addition to playing a central role in the political and economic life of modern society, also invested considerable funds in its representation. It was especially successfully implemented through ordering of works of art and through the literary culture (noble libraries, authors and patrons of literary works), as well as through the so-called the culture of death by ensuring that the deceased's life is appropriately remembered by the building of monumental tombstones. Noble families promoted their status in society through castles and manor houses as places of residence and social events. In the case of Drašković, these were primarily the castles of Trakošćan and Klenovnik, which are even today still recognizable symbols of this family power in the past.
The concluding considerations set out the framework of the hypotheses and research questions presented. The analysis of the results confirmed that the connection with the crown led to the social and economic rise of the whole family, and that the family could achieve a noticeable rise through a combination of different survival strategies. Furthermore, the Drašković family and the circle of their protégés demonstrated the clientelistic functioning of Croatian nobility and Croatian politics. In early-modern society, not only in the Croatian-Slavonian region, political relations were based on patronage and open clientelism, and personal loyalty was often more important than competence.
As a framework for future research, it was suggested that attention should be paid to female members of the family, who were – according to the collected but until recently almost completely unknown data – highly educated, as well as roles they had in all segments of the family life.