Sìcon
|
|
Chest artícol a l'è scricc in Lumbàrt, ortograféa orientàl unificàda. |
Endèla terminulugìa botànica, el Sìcon — ciamàt apò sicóne — l'è 'na sórt de 'nfiurescènsa cumpunìda, tìpica de la famìa de le Moraceae. La stèsa paròla se la dopèra per dàga nòm pò a la 'nfrötescènsa che vé fò del svelöp de la stèsa 'nfiurescènsa.
El sìcon l'è furmàt de 'n resetàcol che g'ha fùrma de pér (la pròla specializàda la sarès "piriforme"), 'ngrosàt, carnùs, encaàt, conden büs endèla part apicàl ciamàda ostiöl (ös pesèn) che la permèt ai insècc de nà dét e fà l'empolenasiù. Dét endèl sìcon gh'è dét tacc fiùr pesècc e unisesuài tacàcc a la parét intèrna. A segónt del leèl de madürasiù i sìcogn i pöl vìga dét apéna fiùr fèmina o fiùr fèmina e fiùr màscc. I fiùr màscc i è colocàcc apéna sét de l'ostiöl. 'Na ólta che la 'mpolenasiù l'è fàda, endèl sìcon se furmarà i achéni, cioè i fröcc.
'N ezèmpe de sìcon che l'è fàcil de 'ncuntrà l'è 'l fich.
| Tipi de 'nfiurescènse |
|
|
