[go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

oprichter

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

oprichter m /ɒpr̥ɪçter/

  1. emes dae get opgerich haet, emes dae mit get aangevangen is
Aafbraeking
  • op-rich-ter
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif oprichter oprichters
IPA /ɒpr̥ɪçter/ /ɒpr̥ɪçter̥s/ /ɒpr̥ɪçterz/
dim. sjrif oprichterke oprichterken oprichterkes
IPA /ɒpr̥ɪçte̽r̥kʲe/ /ɒpr̥ɪçte̽r̥kʲen/ /ɒpr̥ɪçte̽r̥kʲes/ /ɒpr̥ɪçte̽r̥kʲez/
dat. sjrif oprichter oprichters
IPA /ɒpr̥ɪçter/ /ɒpr̥ɪçter̥s/ /ɒpr̥ɪçterz/

In anger spraoke

[bewirk]