falcis

Discretiva

falcis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
falcis	casus genitivus singularis	substantivi falx

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈfal.kis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fal·cis — morphologica: falc-is

Loci

L. Iunius Moderatus Columella ca. 4–70

C. Plinius Secundus 23–79

antiq.

class.

I

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Quare magnopere monendus putator est, ut prolixet aciem ferramenti, et quantum possit novaculae similem reddat. Nec ignoret in quaque re, qua parte falcis utendum sit; nam plurimos per hanc inscitiam vastare vineta comperi. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• fiunt et culpa colentium vitia, cum praestringuntur, ut dictum est, aut circumfossor iniurioso ictu verberavit vel etiam subarator inprudens luxavit radices corpusve desquamavit. est et quaedam contusio falcis hebetioris. quibus omnibus causis difficilius tolerant frigora aut aestus, quoniam in ulcus penetrat iniuria omnis a foris. infirmissima vero malus, maximeque quae dulcis est. —Naturalis historia Plinii

Fontes