augeo

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈau̯ɡeoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: au·ge·ō — morphologica: aug-eo

Verbum transitivum

aug|eō, -ēre, auxī, auctum

1. Alicui rei naturale incrementum ac prosperitatem praebere et adquirere.
2. Maius facere.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
aug-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	augeō	augeam		augēbam	augērem	augēbō
II. sing.	augēs	augeās	augē!	augēbās	augērēs	augēbis	augētō!
III. sing.	auget	augeat		augēbat	augēret	augēbit	augētō!
I. plur.	augēmus	augeāmus		augēbāmus	augērēmus	augēbimus
II. plur.	augētis	augeātis	augēte!	augēbātis	augērētis	augēbitis	augētōte!
III. plur.	augent	augeant		augēbant	augērent	augēbunt	augentō!
Thema	Vox passiva
aug-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	augeor	augear		augēbar	augērer	augēbor
II. sing.	augēris	augeāris	augēre!	augēbāris	augērēris	augēberis	augētor!
III. sing.	augētur	augeātur		augēbātur	augērētur	augēbitur	augētor!
I. plur.	augēmur	augeāmur		augēbāmur	augērēmur	augēbimur
II. plur.	augēminī	augeāminī	augēminī!	augēbāminī	augērēminī	augēbiminī	—
III. plur.	augentur	augeantur		augēbantur	augērentur	augēbuntur	augentor!

Thema	Vox activa
aux-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	auxī	auxerim	auxeram	auxissem	auxerō
II. sing.	auxistī	auxeris	auxerās	auxissēs	auxeris
III. sing.	auxit	auxerit	auxerat	auxisset	auxerit
I. plur.	auximus	auxerimus	auxerāmus	auxissēmus	auxerimus
II. plur.	auxistis	auxeritis	auxerātis	auxissētis	auxeritis
III. plur.	auxērunt	auxerint	auxerant	auxissent	auxerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	augēre	auxisse	auctūrum, -am, -um esse	augēns		auctūrus, -a, -um­
Vox passiva	augērī	auctum, -am, -um esse	auctum īrī		auctus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
augendī		augendus, -a, -um			auctum	auctū

Dictiones collatae

Synonyma

1. crescere faciō
2. amplificō, amplificāre

Dictiones derivatae

• auctārium
• auctifer
• auctiō
• auctitō, auctitāre
• auctiusculus
• auctīvus
• auctō, auctāre
• auctor, auctrīx
• auctus
• auctus, auctūs
• augēscō, augēscere
• augificō, augificāre
• augificus
• augmen
• augmentātiō
• augmentātor
• augmentō, augmentāre
• augmentum

Composita

• adaugeō, adaugēre
• exaugeō, exaugēre

Translationes

Alicui rei naturale incrementum ac prosperitatem praebere et adquirere	dilatare ▼

Alicui rei naturale incrementum ac prosperitatem praebere et adquirere	collabi ▲

Anglice: grow (en), fertilise (en) Germanice: wachsen (de) lassen, befruchten (de)

Maius facere	dilatare ▼

Maius facere	collabi ▲

Anglice: increase (en), augment (en), enlarge (en) Germanice: vergrößern (de), verstärken (de), vermehren (de)

Loci

M. Tullius Cicero –106…–43

Apuleius ca. 125–170

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (48 a.C.n. / 706 a.u.)

• nihil mihi umquam tam incredibile accidit, nihil in his malis tam acerbum. qui ex ipso audissent cum Sicyone palam multis audientibus loqueretur nefaria quaedam, ad me pertulerunt. Nosti genus, etiam expertus es fortasse. in me id est omne conversum. sed augeo commemorando dolorem et facio etiam tibi. qua re ad illud redeo. cura ut huius rei causa dedita opera mittat aliquem Balbus. ad quos videbitur velim cures litteras meo nomine. vale. xiii Kal. Ian. —Epistolae ad Atticum Ciceronis

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 158 p.C.n.)

• quisnam sit ille basileus, totius rerum naturae causa et ratio et origo initialis, summus animi genitor, aeternus animantum sospitator, assiduus mundi sui opifex, sed enim sine opera opifex, sine cura sospitator, sine propagatione genitor, neque loco neque tempore neque vice ulla comprehensus eoque paucis cogitabilis, nemini effabilis. En ultro augeo magiae suspicionem: non respondeo tibi, Aemiliane, quem colam βασιλέα; quin si ipse proconsul interroget quid sit deus meus, taceo. —Apologia sive Pro se de magia liber Apulei

Fontes