Tellus (dea)

Vide etiam paginam discretivam: Terra.

Tellus syncretica se cum quattuor liberis reclinat, veri simile temporibus anni, quos Aion (vel Uranus) intra rotam zodiaci stans comitatur. Opus tessellatum Sentini in pavimento inventum, circa 200-250, Monaci in Glyptothek.

Tellus (-uris, f.) aut Terra in mythologia Romaná est dea terrestris et materna. Etiam Tellus Mater et Terra Mater appellatur. Natura quae Telluri attribuitur est cornucopia, vel fasciculi florum vel fructuum.

Varro in initio librorum de re rustica non ut poetae epici Musas, sed numina agriculturae appellat hisce verbis: "Primum invocabo qui omnes fructus agriculturae caelo et terra continent, Iovem et Tellurem; itaque quod ii parentes magni dicuntur: Iuppiter pater appellatur, Tellus terra mater."

Fordicidia sacra Telluris erant.

Praeclarum est opus caelatum Telluris matris in ara Pacis Augustae Romae collocatum.

Planeta noster Latine ex Tellure et Terra appellatur.

Nexus interni

• Gaea, Graeca dea terrestris
• Ops, dea fecunditatis et terrestris Romana
• Tellus (planeta)

Notae

Sancti

Haec stipula ad religionem spectat. Amplifica, si potes!