Pancration

Pancratiastae
Sculptura aenea saeculi secundi a.C.n.

Pancratiastae in terra luctantes
Saeculo tertio a.C.n.

Pancration sive Pancratium (Graece: παγκράτιον) est genus artis athleticae, quod primo anno 648 a.C.n. inter 33. Olympia attestari potest. Graeci pancratium a Theseo conditum esse crediderunt.

Historia

Pancration, in quo palaestrica (πάλη) cum pugilatione (πυγμή sive πυγμαχία) coniuncta erat^[1], quarto ludorum die locum habebat. Aliter ac in pugilatione manibus nudus (sine fasciolis) pugnabatur. Tantum ad tempus cesto uti licebat. In arena soluta pugnabatur.

Notae

↑ Aristoteles, Ars Rhetorica I.5.14ː ὁ δὲ θλίβειν καὶ κατέχειν παλαιστικός, ὁ δὲ ὦσαι τῇ πληγῇ πυκτικός, ὁ δ᾿ ἀμφοτέροις τούτοις παγκρατιαστικός.

Bibliographia

Ulrich Sinn: Das antike Olympia – Götter, Spiel und Kunst. Monaci 2004, ISBN 3-406-51558-4.
Michael B. Poliakoff: Kampfsport in der Antike. Ostfildern 2004, ISBN 3-491-69110-9.
Stephen G. Miller: Ancient Greek Athletics. New Haven [et al.] 2004, ISBN 0-300-10083-3.
IOC: The Ancient Olympic Games. Pars „Did you know?“ situs IOC, mense Septembri 2005, http://www.olympic.org/uk/games/ancient/index_uk.asp
Wolfgang Decker: Sport in der griechischen Antike. Monaic 1995, ISBN 3-406-39669-0.

Nexus externi

[1] Aristoteles, Ars Rhetorica I.5.14ː ὁ δὲ θλίβειν καὶ κατέχειν παλαιστικός, ὁ δὲ ὦσαι τῇ πληγῇ πυκτικός, ὁ δ᾿ ἀμφοτέροις τούτοις παγκρατιαστικός.

[1]