Lingua Zingarica
| Lingua Zingarica romani čhib | |
|---|---|
| Taxinomia | Lingua Neoindica e divisione Indoiranica familiae Indoeuropaeae |
| Locutores | 2 933 206[1] |
| Sigla | 1 —, 2 rom, 3 rom |
| Status publicus | |
| Officialis | nusquam |
| Privata | in multis civitatibus |
| Litterae | |
| Scriptura | Latina |
| Procuratio | |
 | |
Lingua Zingarica[2] sive Cingarorum lingua[3] ad Linguas Indicas e divisione Indoiranica familiae Indoeuropaeae pertinet, et in permultis Europae, Asiae occidentalis, Americae civitatibus adhibetur. Zingari illorum lingua Romanes appellantur, lingua autem romani čhib[4]. Rom (sg. m. Rom, pl. Roma, sg. f. Romni) vir sive homo valet, Roma sive Romanes est appellatio, quae varias gentes inter se propinquas amplectitur.
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ Ethnologue (sine anno)
- ↑ Suomi-latina-suomi-sanakirja: Lexicon Finnico-Latino-Finnicum, Reijo Pitkäranta, ISBN 9789510225066 (2009).
- ↑ Ernst Friedrich Wüstemann: Deutsch-Lateinisches Handwörterbuch. Zweiter Theil Gothae, 1827, p. 731
- ↑ e. g. Birgit Igla: Das Romani von Ajia Varvara: Deskriptive und historisch-vergleichende Darstellung eines Zigeunerdialektes. Balkanologische Veröffentlichungen, vol. 29. Wiesbaden, 1996, p. 3
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]
 |
Haec stipula ad linguam vel ad linguisticam spectat. Amplifica, si potes! |