Ioannes Maria Lancisius
Ioannes Maria Lancisius[1][2] fuit medicus et naturae studiosus Italicus. Lancisius fuit, Innocentio XI, Innocentio XII, Clemente XI regnantibus, medicus apud papae curiam. Nervus Lancisii et striae longitudinalis medialis corporis callosi nomen Lancisii ferunt. Ipse Regalis Societatis Londiniensis sodalis fuit, anno 1706 cooptatus.
Opera
[recensere | fontem recensere]- De subitaneis mortibus (1707)
- "De bovilla peste" (1715)
- De noxiis paludum effluvis (1717)
- Dissertatio de Generatione Fungorum, (1714) una cum Aloysio Ferdinando Marsilio
- De motu cordis et aneurysmatibus (1728)
Nexus externus
[recensere | fontem recensere]- Academia Lancisiana (Italiane)
- Dissertatio historica de bovilla peste, ex Campaniae finibus anno 1713[nexus deficit], Roma, 1715.
Nota
[recensere | fontem recensere]- ↑ Confer www.antiqbook.com.
- ↑ [1][nexus deficit]
 |
Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes! |