Besotium
BesotiumRes apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 45°51′0″N 8°40′0″E
Numerus incolarum: 8 711
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Besotium: situs
Locus: 45°51′0″N 8°40′0″E
Numerus incolarum: 8 711
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Gestio
Procuratio superior: Provincia Baretiensis
Geographia
Superficies: 13.95 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Bardello con Malgesso e Bregano, Belgirate, Brebla, Chochum-Trivixagum, Gaviratum, Gemonium, Legiodunum, Monvallum, Sanzanum, Caravatum
Territoria finitima: Bardello con Malgesso e Bregano, Belgirate, Brebla, Chochum-Trivixagum, Gaviratum, Gemonium, Legiodunum, Monvallum, Sanzanum, Caravatum
Tabula aut despectus
Besotium[1] (-ii, n.) vel Besutium[2][3] (-ii, n.) (alia nomina: Besuntium[1], Besozolum[4]) (Italiane: Besozzo) est oppidum Italiae et municipium, circiter 9 190 incolarum, in Regione Langobardia et in Provincia Varisiensi situm. Incolae Besotienses appellantur.
Insigne
[recensere | fontem recensere]
Fractiones, vici et loci in municipio
[recensere | fontem recensere]Municipia finitima
[recensere | fontem recensere]Nexus interni
- Langobardia (regio),
- Provincia Varisiensis,
- Baretium (urbs),
- Municipium Italiae.
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Besotium spectant. |
Pinacotheca
[recensere | fontem recensere]-
Collocatio finium municipii in Provincia Varisiensi.
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ 1.0 1.1 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}
- ↑ Thesaurus antiquitatum et historiarum Italiae, Neapolis, Siciliae, Corsicae, Melitae, ... (Google eBook) - Joannes Georgius Graevius excudit Petrus Vander Aa, 1723
- ↑ Memorie spettanti alla storia, al governo ed alla descrizione della città, e della campagna di Milano, ne' secoli bassi, Volume 9 (Google eBook) conte Giorgio Giulini, Stamperia di G. Bianchi, 1760
- ↑ Memorie spettanti alla storia, al governo ed alla descrizione della città, e della campagna di Milano, ne' secoli bassi, Volume 9 (Google eBook) conte Giorgio Giulini, Stamperia di G. Bianchi, 1760
 |