Arsenius Papacioc

-2 Latinitas huius rei dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Arsenius Papacioc fuit monachus Dacoromanus qui longissima, licet ipse diutissime exploratus, vita fructus est. Familiam suam a Graecia venisse nomen gentilicum "Albu" habentem autumabat. Patrem patris sui sacerdotem orthodoxum fuisse narravit Arsenius monachus. Ipse exposuit de se: "Apud parentes septimus eram puer MCMXIV natus in mense August XV, communis Perieti, pagi Misleanu, districti Ialomita. Vocabantur parentes Vasile et Stanca. Super septem pagos sanitarius cultor pater meus fuit plurimumque ad constructionem ecclesiae ex pago nostro sibi operam dedit. Nominor Papacioc. Propterea quod pater avi mei in Macedonia sacerdos fuit, in septemtrione Graeciae. Ex hoc venit et nomen: "Pater cum barbitio" - "Papacioc". At ab origine vocati eramus "Albu". Et avus meus mille ovibus e Macedonia adventus est seque considerat iuxta rivum Ialomita unde campus patens erat. Pagi enim rari erant"

Dicta et sententiae

Ut confessor, nunc, vobis edico: Non molestatus est Dominus Deus super erroribus nostris .
Qui precatur solum quando precatur, ipse, in re propria, non precatur.
Si iuventus sciret et senectus posset ....
Hoc cuidam iuveni faciendum est: ut magnus pro Christo heros fiat.
Quis est hic qui dehaberet, quid a Deo posceret?
Omni die mori sciamus et resurgere...
Non opus est Domino verbis nostris, excusationibus explicationibusque, verumtamen cordibus nostris.
Maximi momenti consilium: dilige, dilige, dilige toto animo et ignosce.
Regulae fidei aliarum religionum a Christianitate eo differt, quod a sufferentia liberare praecipiunt. In fide orthodoxa solum per sufferentiam a sufferentia solutus eris.
Locupletio nullum est peccatum nec paupertas aliqua virtus.
Per humeros suos crucem portaverunt Dacoromani. Itaque, quod Ressurectio consequeretur, credo.
Si non potes diligere inimicos tuos, hosce saltem non odi.

Nexus externi

"Arsenie Papacioc" apud OrthodoxWiki