kislan

Kurmancî

Rengdêr

kislan

1. tiral, tembel, arode, teral, terale, têral, têrale, tirale,
   kesa/ê nikare yan naxwaze tiştekê/î bike tevî ku ew tişt ne dijwar e jî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. bêxîret, leşgiran, zexel, kasûlî, gewende, destgiran, qûngiran, moris^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• keslan

Dijmane

• zîrek
• çeleng
• fêris
• çalak

Jê

• kislanî
• kislanîtî
• kislantî

Etîmolojî

Herwiha keslan كسلان‎ (keslan) ji كسل‎ (kesel, “tembelî, tesel, kislanî”), hevreha aramî ܟܫܠܐ‎ (keşla, “têkçûn, biserneketin”), îbrî כשל‎ (keşel).

Werger

• Almanî: faul → de
• Erebî: كسلان‎
• Farisî: قصابی‎ → fa, سست‎ → fa
• Îngilîzî: lazy → en, sluggard → en
• Tirkî: tembel → tr